Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 907 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 40 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ : Karşıyaka 2. Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 18/07/2013NUMARASI : 2012/397-2013/422Davacı F.. Ö.. vekili Avukat F.. E..tarafından, davalı A.. T.. vdl aleyhine 16/08/2012 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 18/07/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, diğer davalıların tüm davalılardan T.. D..'in aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan tamyiz itirazları reddedilmelidir. 2- Davalı T.. D..'in diğer temyiz itirazları yönünden;Dava, haksız fiil nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, tüm davalılar tarafından temyiz edilmiştir. Davacı, davalıların hakaret ve tehdit içerikli sözleri ile yaralama eylemleri nedeniyle kişilik haklarının zarar gördüğünü belirterek manevi tazminat isteminde bulunmuştur.Davalılar, davanın reddini savunmuşlardır.Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Karşıyaka 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 2009/183 esas,2012/553 karar sayılı dosyası ile sanıklar (davalılar) A.. T.., H.. T.. ve H.. T..'in davacı-katılan F.. Ö..'e yönelik hakaret ve tehdit suçlarından, sanık (davalılar) T.. D.., H.. T.. ve A.. T..'in ise davacı-katılan F.. Ö..'e yönelik yaralamaya teşebbüs suçundan cezalandırılmalarına ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği; Karşıyaka 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 2010/106 esas, 2011/256 karar sayılı dosyası ile de sanık H.. T..'in katılan F.. Ö..'e yönelik kasten yaralama suçundan cezalandırılmasına karar verildiği anlaşılmıştır.Kişilik hakları hukuka aykırı olarak saldırıya uğrayan kimse manevi tazminat ödetilmesini isteyebilir. Yargıç, manevi tazminatın tutarını belirlerken, saldırı oluşturan eylem ve olayın özelliği yanında tarafların kusur oranını, sıfatını, işgal ettikleri makamı ve diğer sosyal ve ekonomik durumlarını da dikkate almalıdır. Tutarın belirlenmesinde her olaya göre değişebilecek özel durum ve koşulların bulunacağı da gözetilerek takdir hakkını etkileyecek nedenleri karar yerinde nesnel (objektif) olarak göstermelidir. Çünkü yasanın takdir hakkı verdiği durumlarda yargıcın, hukuk ve adalete uygun karar vereceği MedeniYasa'nın 4. maddesinde belirtilmiştir. Takdir edilecek bu para, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir işlevi (fonksiyonu) olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi malvarlığı hukukuna ilişkin bir zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek tutar, var olan durumda elde edilmek istenilen doyum (tatmin) duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. Davaya konu olayda; olay tarihi, olayın gelişimi ile yukarıdaki ilkeler gözetildiğinde davalı T.. D.. aleyhine hükmedilen manevi tazminat miktarı çok fazladır. Daha alt düzeyde manevi tazminata hükmedilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) no'lu bentte gösterilen nedenlerle davalı T.. D.. lehine BOZULMASINA, diğer davalıların tüm, davalı T.. D..'in diğer temyiz itirazlarının ilk bentte gösterilen nedenlerle reddine ve temyiz eden davalı T.. D..'den peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 27/01/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.