Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 8933 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 11190 - Esas Yıl 2014
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk MahkemesiDavacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve diğeri aleyhine 03/09/2008 gününde verilen dilekçe ile el atmanın önlenmesi ve maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; el atmanın önlenmesine ilişkin talep yönünden karar verilmesine yer olmadığına, maddi tazminat isteminin ise reddine dair verilen 11/04/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.2- Diğer temyiz itirazlarına gelince; Dava, el atmanın önlenmesi ve maddi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, el atmanın önlenmesi talebi hakkında karar verilmesine yer olmadığına, maddi tazminat istemi yönünden ise davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.Davacı, dava konusu restaurant, bar ve boş alanı mal sahibi dava dışı ... ile yapmış olduğu 01/02/2005 başlangıç tarihli kira sözleşmesi ile kiraladığını, 01/02/2005 tarihinden beri belirtilen mecurda kiracı olduğunu, dava konusu yeri "..." işletme adı ile restaurant ve bar olarak işlettiğini, kiralananın etrafı çevrili bahçesi olan bir tesisin içinde olduğunu, tesisin araç trafiğine açık imar yolundan tek girişinin bulunduğunu, tesis içindeki bahçenin, ...'ın otoparkı olarak kullanılmakta olduğunu, müşterilerin trafiğe açık imar yolundan restauranta giriş yaptıklarını, giriş kapısının üzerinde Poyraz Restaurant yazılı büyük bir tabelasının bulunduğunu, giriş kapısının sağında ve solunda iki adet ışıklı levhasının bulunduğunu, davalılardan ... tarafından aralarında çıkan bir tartışma sonucunda davalının iş yerine ait tabela ve ışıklı levhayı söktüğünü, imar yolundan restaurantın tek giriş kapısını kapatarak müşterilerinin araçları ile girişini engellediğini belirterek, davacının haksız saldırısının önlenmesine ve tabelaların sökülmesi ile araç trafiğinin ve müşterilerinin girişinin engellenmesi sonucu oluşan gelir kaybı nedeniyle uğradığı maddi zararın giderilmesi isteminde bulunmuştur.Davalılar ise, davanın reddedilmesi gerektiğini savunmuştur.Mahkemece, davacının dava konusu yerden icra kanalı ile 14/05/2011 tarihinde tahliye edilmiş olması nedeniyle haksız saldırının önlenmesi yönündeki taleplere ilişkin olarak karar verilmesine yer olmadığına, maddi zararın tazmini talebine ilişkin olarak ise, davacının 2008 yılındaki kira bedeli ödeme edimini yerine getirmediği ve bu nedenle tahliyesine karar verildiği gerekçesiyle reddine karar verilmiştir.Dosya kapsamından; Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2008/549 Esas ve 2010/135 Karar sayılı dava dosyasında davalılardan ...'ın haksız yere tecavüz suçundan cezalandırılmasına karar verildiği anlaşılmaktadır.Şu durumda; davalının 01/02/2005 başlangıç tarihli kira sözleşmesi ile dava konusu yeri kiraladığı, kiralanan yerde restaurant işlettiği ve bu yere davalılar tarafından haksız müdahalelerde bulunulduğunun iddia edilmesine göre, mahkemece 2008 yılına ait kira bedelinin ödenmediği gerekçesiyle istemin reddine karar verilmesi doğru değildir. 2008 yılına ait kira borcunun ödenmemesi davacının oluştuğunu iddia ettiği zararının karşılanmasını istemesine engel değildir. Mahkemece olayla ilgili Bodrum 2. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2008/549 Esas ve 2010/135 Karar sayılı dava dosyası da dosya arasına alınarak davalılar tarafından davacının iş yerinde restaurantı işletmesinin engelendiği sabit görülürse bu nedenle oluşan zarar kapsamı belirlenmeli ve sonucuna göre iş bu davanın esası hakkında karar verilmelidir. Eksik inceleme ve hatalı gerekçe ile davanın reddi doğru görülmemiş bu nedenle kararın bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) no'lu bentte açıklanan nedenler ile BOZULMASINA, davacının diğer temyiz itirazlarının ilk bentte açıklanan nedenler ile reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 01/07/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.