Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 8887 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 6430 - Esas Yıl 2016
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 11/04/2014 gününde verilen dilekçe ile itirazın iptali istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; mahkemenin görevsizliğine dair verilen 14/04/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. Dava, idari para cezasının tahsili amacıyla başlatılan icra takibine yönelik itirazın iptali istemine ilişkindir. Mahkemece, iş mahkemesinin görevli olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.Görev konusu kamu düzenine ilişkin olup, mahkemece kendiliğinden dikkate alınmalıdır. İş mahkemelerinin görev alanı 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu'nun 1. maddesinde belirtilmiştir. Somut olayda, taraflar arasında işçi ve işveren ilişkisi bulunmamaktadır. Davaya konu istem, davacı ... tarafından 4817 sayılı Yabancıların Çalışma İzinleri Hakkında Kanun'un 21/3. maddesi uyarınca çalışma izni bulunmayan yabancıyı çalıştıran davalı işverene verilen idari para cezasının tahsili amacıyla yapılan icra takibine itirazın iptali isteğine ilişkindir. 4904 sayılı Türkiye İş Kurumu Kanunu'nun 20/son maddesi, idari para cezalarının genel esaslara göre tahsil edileceğini düzenlemiştir. 4857 sayılı İş Kanunu'nun 108. maddesinde de aynı yönde hükme yer verilmiştir.Şu halde, uyuşmazlığın çözümünde genel görevli asliye hukuk mahkemeleri görevlidir. Mahkemece, işin esası incelenerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçe ile iş mahkemesinin görevli olduğundan bahisle görevsizlik kararı verilmesi usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA; bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına 22/09/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.