Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 8878 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 6206 - Esas Yıl 2016





MAHKEMESİ :Asliye Hukuk MahkemesiDAVALILAR : 1-....Davacı....tarafından, davalılar....aleyhine 18/07/2013 gününde verilen adli yardım talepli dilekçe ile haksız el konulan malın iadesinin istenmesi üzerine adli yardım talebinin kabulü ile mahkemece yapılan yargılama sonunda; mahkemenin görevsizliğine dair verilen 14/10/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı şirket temsilcisi tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. Dava, haksız el koyma nedenine dayalı maddi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece görevsizlik kararı verilmiş, hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.Davacı, 21/08/1997 tarih ve 51978 numaralı ....kapsamında ithal edilmek üzere getirilen, ancak 07/07/1998 tarihinde kaçak olduğu gerekçesi ile el konulan mallara ilişkin yapılan ceza yargılaması sonucunda, şirket yetkililerinin üzerine atılı suçtan beraatine ve ambarda bulunan malzemelerin iadesine karar verildiğini, haksız el konulan malların iadesi ile bunun mümkün olmaması halinde bedelinin tespit ve tazmini isteminde bulunmuştur.Davalılar, davanın hukuki dayanaktan yoksun olduğunu ve tazminatla sorumlu olmadıklarını beyanla davanın reddi gerektiğini savunmuşlardır.Mahkemece, davaya ..... bakılması gerektiği gereçesiyle görevsizlik kararı verilmiştir.01/06/2005 günü yürürlüğe giren 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 7. bölümünde ''Koruma Tedbirleri nedeni ile Tazminat'' konusu düzenlenmiştir. Kanun'un 141. maddesinde, suç soruşturması ve kovuşturması sırasında eşyasına veya diğer mal varlığı değerlerine, koşulları oluşmadığı halde el konulan veya korunması için gerekli tedbirler alınmayan ya da eşyası veya diğer mal varlığı değerleri amaç dışı kullanılan veya zamanında geri verilmeyen kişilerin, maddi ve manevi her türlü zararlarını, devletten isteyebileceği öngörülmüş; aynı Kanun'un 142/2. maddesinde ''İstem, zarara uğrayanın oturduğu yer .... ve eğer o yer ....tazminat konusu işlemle ilişkili ise ve aynı yerde başka bir ....yoksa, en yakın yer ... karara bağlanır.'' biçimindeki düzenlemeye yer verilmiştir. Ancak, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un 6/1. maddesinde de Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 141 ile 144. maddelerinde yer alan düzenlemelerin 01/06/2005 gününden itibaren yapılan işlemler hakkında uygulanacağı belirtilmiştir../..-2-Dosya kapsamından, davacı şirkete ait mallara 07/07/1998 tarihinde el konulduğu anlaşılmıştır. El koyma işlemi 01/06/2005 gününden önce gerçekleştirildiğinden, uyuşmazlığın görüm ve çözüm yeri, genel görevli Asliye Hukuk Mahkemesidir. Bu nedenle işin esasına girilerek bir karar verilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde görevsizlik kararı verilmesi usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacının temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına 21/09/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.