Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 8857 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 10244 - Esas Yıl 2012
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi Davacılar ... vd. vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... vdl. aleyhine 20/04/2010 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 17/02/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalılar ... İletişim Hizmetleri San. ve Tic. A.Ş. ve ... vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. Dava, yayın yolu ile kişilik haklarına saldırı nedeniyle manevi tazminat istemlerine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalılardan ... ve .... İletişim Hizmetleri San. ve Tic. A.Ş. tarafından temyiz edilmiştir. Mahkeme kararları gerekçeli olmalıdır. (Anayasa m.141/3). Kararın gerekçe bölümünde; iddiaların ve savunmaların özeti, çekişmeli ve çekişmesiz noktalar ile ret ve üstün tutulma nedenleri; sabit görülen olgulardan çıkarılan sonuçlar ile hukuki nedenin gösterilmesi gerekir. (HMK m.297/1.c). Bu bakımdan gerekçe, mahkemenin benimsediği olgular ile hüküm bölümü arasındaki yasal bağ niteliğindedir. Dava konusu olayda, mahkemece, başka bir mahkemede görülüp sonuçlandırılmış bir davanın kararı gerekçe olarak alınmıştır. Dolayısıyla mahkemenin karar gerekçesi eldeki dava ile ilgili değildir. Şu halde; Karar, gerekçesi itibariyle Yasa'nın yukarıda açıklanan hükümlerine uygun düşmemiş ve bu yön bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Kararın, yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA; bozma nedenine göre temyiz eden davalıların diğer temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 15/05/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.