Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 8501 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 11181 - Esas Yıl 2014
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk MahkemesiDavacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve diğerleri aleyhine 23/07/2010 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; maddi tazminat isteminin feragat nedeniyle reddine, manevi tazminat isteminin kısmen kabulüne dair verilen 12/06/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı ... ve davalı ... vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalılar ... ve ...'ün aşağıdaki bendin dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.2- Davalılar ... ve ...'ün diğer temyiz itirazlarına gelince;Dava, haksız eylem nedeniyle uğranılan maddi ve manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece manevi tazminat isteminin bir bölümü kabul edilmiş, maddi tazminat isteminin feragat nedeniyle reddine karar verilmiş; karar, davalılar ... ve ... tarafından temyiz olunmuştur.Davacı, olay tarihinde trafik polisi olarak görev yaptığını, hız limitini aştığından bahisle davalılar ... ve ...'ü durdurduklarını, davalıların cezai işlem yapılmasını engellemek için elini tutarak, dava dışı arkadaşı ve kendisini darp ettiklerini, 8 gün iş göremezlik raporu aldığını,haklarında kamu davası açıldığını ve cezalandırıldıklarını belirterek maddi ve manevi zararının ödetilmesi isteminde bulunmuştur.Davalılar, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.Mahkemece, davalıların davacı polis memurunu kalabalığın önünde darp etmesi fiilinin kişilik haklarına saldırı oluşturduğu kanaatine varılarak manevi tazminat isteminin kısmen kabulüne, maddi tazminat yönünden davanın feragat nedeniyle reddine karar verilmiştir.Borçlar Yasası'nın 47. maddesi gereğince yargıcın, özel durumları göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği para tutarı adalete uygun olmalıdır. Takdir edilecek bu tutar, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir işlevi (fonksiyonu) olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi malvarlığı hukukuna ilişkin bir zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek tutar, var olan durumda elde edilmek istenilen doyum (tatmin) duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22/06/1966 gün ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı'nın gerekçesinde takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel durum ve koşullar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden yargıç, bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde nesnel (objektif) ölçülere göre uygun (isabetli) bir biçimde göstermelidir.Somut olaya gelince; davacının yaralanmasının derecesi, özellikle olay tarihi ve kusuru durumu, tarafların ekonomik ve sosyal durumları ile yukarıda anılan ilkeler gözetildiğinde davacı yararına takdir edilen manevi tazminat tutarı fazladır. Daha alt düzeyde manevi tazminat takdir edilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.3- Davalı ...'ün diğer temyizine gelince; davacının maddi tazminat istemi feragat nedeniyle reddedilmiş, manevi tazminat istemi ise kısmen kabul edilmiş, davalı kendisini vekil ile temsil ettirmesine rağmen davalı yararına vekalet ücretine hükmedilmemiştir.Davalı ... hakkında açılan maddi tazminat davası feragat nedeniyle reddedildiği, manevi tazminat davası kısmen kabul edildiğine göre kendisini yargılamada vekille temsil ettiren davalı yararına yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre vekalet ücreti takdir edilmesi gerekirken bu konuda hüküm kurulmamış olması doğru olmamış ve kararın bozulması gerektirmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) sayılı bentte gösterilen nedenle davalılar ... ve ... yararına, (3) sayılı bentte gösterilen nedenle ... yararına BOZULMASINA, davalılar ... ve ...'ün öteki temyiz itirazlarının (1) sayılı bentte gösterilen nedenlerle reddine ve temyiz eden davalılardan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 24/06/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.