Davacı A. Nihat ve diğerleri vekili avukat Vefa tarafından, davalı Sigorta A.Ş. ve diğerleri aleyhine 4.3.1998 ve 28.11.2001 gününde verilen dilekçeler ile trafik kazasında ölümden kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; destekten yoksun kalma tazminat isteminin reddine, manevi tazminat isteminin kısmen kabulüne dair verilen 12.6.2002 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili ve sigortadan gayri davalılar vekili taraflarından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. 1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalılar ile davacılardan M. Sevilay ve Levent'in temyiz itirazları reddedilmelidir. 2- Davacılardan A. Nihat ve Sevim'in temyiz itirazlarına gelince; Dava, trafik kazası nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkin olup, mahkemece maddi tazminat isteminin reddine manevi tazminat isteminin kısmen kabulüne karar verilmiştir. Davacılar Nihat ve Sevim trafik kazasında ölenin anne ve babası olup destekten yoksun kalma tazminat isteminde bulunmuşlardır. Mahkemece ölenin 18 yaşından büyük olup olay tarihi itibarile anne ve babasına destek olduğunun kanıtlanamadığı belirtilerek bu dava bulumu reddedilmelidir. Destekten yoksun kalma tazminatının yasal dayanağı BK.nun 45. maddesidir. Anılan maddede ölenin desteğinden yoksun kalanların bu yönde uğradıkları zararı isteyebilecekleri hükme bağlanmıştır. Olayda ölen kişi olay tarihi itibariyle 39 yaşında olup bekar bulunmasına, anne ve babası olan davacıların ölenin kanuni mirasçıları olmalarına, hayatın doğal akışı gözetildiğinde bekar bir çocuğun anne ve babasına maddi yardımda bulunacağının kabulü gerekmesine ve yukarıda açıklanan yasal düzenlemeye göre adı geçen davacıların destekten yoksun kalma zararına uğradıkları benimsenerek destekten yoksun kalma tazminatına hükmedilmesi gerekirken mahkemece yukarıda belirtilen açıklamalar itibariyle kanıt yükünün davalı tarafta bulunduğu gözetilmeksizin destek olgusunun davacı tarafından kanıtlanamadığı gerekçesi ile maddi tazminat isteminin reddedilmesi bozmayı gerektirmiştir. Sonuç: Temyiz olunan kararın maddi tazminata ilişkin bölümünün (2) sayılı bentte gösterilen nedenlerle davacılardan A. Nihat ve Sevim yararlarına (BOZULMASINA) diğer davacılar ile davalıların temyiz itirazlarının ilk bentteki nedenlerle reddi ile manevi tazminatlara ilişkin karar bölümünün (ONANMASINA) ve onama harcının 7.880.000 lirasının davacı Mualla'ya 75.600.000 lirasının da temyiz eden davalılara yükletilmesine ve peşin alınan harçların bundan mahsubuna ve diğer davacılardan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine, 27.1.2003 gününde oybirliğiyle karar verildi.