Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 8462 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 12807 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ : İvrindi Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 17/04/2013NUMARASI : 2002/128-2013/75Davacı M.. K.. vekili Avukat .. tarafından, davalılar M.. G.. vd aleyhine 24/06/2003 gününde verilen dilekçe ile asıl ve birleşen dosyada haksız eylemden kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 17/04/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalılar ve karşı davacı M.. G.. tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir. 2-Öteki temyiz itirazına gelince: Asıl ve birleşen dava, haksız fiilden kaynaklanan yaralanma nedeniyle uğranılan maddi ve manevi zararın ödetilmesi istemlerine ilişkindir. Mahkemece, asıl ve birleşen davaların kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı M.. G.. ile davalı/davacı S.. G.. tarafından temyiz edilmiştir.Davacı M.. K.., davalıların saldırısı sonucu yaralandığını belirterek; iş göremezlik zararı, tedavi ücreti ve manevi tazimat taleplerinde bulunmuş, birleşen dosya davacısı S.. G..; M.. K..'nın hayvanlarının taşınmazına zarar verdiğini ve haksız müessir fiili nedeniyle yaralandığını ileri sürerek maddi ve manevi tazminat talebinde bulunmuştur. Davalılar, davanın reddini savunmuşlardır. Mahkemece yapılan yargılama sonucunda; davacı M.. K..'nın yaralanması ile sonuçlanan olayda davalıların tam olarak kusurlu olduklarını, olaydan önce davacı M.. K..'nın hayvanlarının davalıların arazisine girdikleri sabit ise de; bu olgunun karşı kusur olarak kabul edilemeyeceğini, M.. K..'nın davalı/davacı S.. G..'a karşı ika ettiği müessir fiil eylemini meşru savunma amacıyla yaptığı gerekçesi ile, asıl davada maddi tazminat talebinin kısmen, manevi tazminat talebinin tümden kabulüne; birleşen davada manevi tazminat talebinin reddi ile maddi tazminat talebinin kısmen kabulüne karar verilmiştir. Dosya kapsamında incelenen İvrindi Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2006/134 esas, 2006/177 sayılı kararında; davalıların müessir fiil eylemlerinden ayrı ayrı cezalandırılarak, eylemleri haksız tahrik koşulları altında işledikleri gerekçesi ile ceza miktarlarından 1/4 oranında indirim yapıldığı anlaşılmaktadır. BK 53. maddesi gereğince kural olarak ceza mahkemesince verilen beraat kararları hukuk hakimini bağlamaz ise de; verilecek mahkumiyet kararı ve belirlenen maddi olgular hukuk hakimi yönünden bağlayıcıdır. Mahkemece hükme esas alınan hesap raporunda tam kusur üzerinden hesaplama yapılmıştır. Ceza mahkemesi tarafından haksız tahrik nedeniyle 1/4 oranında indirim yapılmasına rağmen, mahkemece tam kusura göre manevi tazminat talebinin tümünün kabulü ve maddi tazminat taleplerinden tahrik indirimi gözönüne alınarak bölüşük kusur indirimi yapılmamış olması usul ve yasaya aykırı olup kararın bozulmasını gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) no'lu bentte gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, öteki temyiz itirazlarının (1) no'lu bentte gösterilen nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 22/05/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.