Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 8453 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 11534 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :Asliye Hukuk MahkemesiDavacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 07/09/2012 gününde verilen dilekçe ile rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 22/01/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi taraflar vekillerince süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.Dava, rucuen tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece istemin kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm; taraflarca temyiz edilmiştir.Davacı, davalının müdür vekili olarak görev yaptığı okulda aşçı olarak çalıştırılan işçinin iş akdinin davalı tarafından haksız olarak feshedildiğini, davalının haksız eylemi nedeniyle İş Mahkemesi tarafından hükmedilen tazminatı ödediğini belirterek uğradığı zararın rücuen tahsilini istemiştir.Davalı ise, işçinin işten atılması gibi bir durumun söz konusu olmadığını, iş aktinin karşılıklı rıza ile sonlandırıldığını belirterek davanın reddini savunmuştur.Mahkemece; davacının dava dışı işçiye ödediği tazminat miktarından %50 oranında hakkaniyet indirimi yapılarak dava kısmen kabul edilmiştir.Dosyadaki bilgi ve belgelere göre, dava dışı işçinin iş akdinin haksız feshi nedeniyle davacı aleyhine açtığı tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda İş Mahkemesi'nin 04/05/2011 gün ve 2008/738 Esas, 2011/290 Karar sayılı kararı ile hüküm altına alınan tazminatın yapılan icra takibi sonucu davacı tarafından 18/07/2012 tarihinde ödendiği anlaşılmaktadır. Nevar ki, İş Mahkemesinin 2008/738 Esas, 2011/290 Karar sayılı kararı Yargıtay Hukuk Dairesi'nin 31/01/2013 gün ve 2011/10733 Esas, 2013/1680 Karar sayılı ilamı ile bozulmasına karar verilmiş, bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda İş Mahkemesi'nin 2013/444 Esas, 2014/419 Karar sayılı kararı da temyiz edilmiş olup halen kesinleşmemiştir. Dava konusu olayın özelliği nedeniyle Mersin 1. İş Mahkemesi davasının kesinleşmesi beklenmeli ve ondan sonra tüm kanıtlar birlikte değerlendirilerek varılacak sonuca uygun bir karar verilmelidir.Yerel mahkemece açıklanan yönler gözetilmeyerek, eksik inceleme sonucu yazılı biçimde karar verilmiş olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenle taraflar yararına BOZULMASINA, bozma nedenine göre tarafların diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve davalıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 24/06/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.