MAHKEMESİ : Adıyaman 2. Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 26/03/2013NUMARASI : 2011/772-2013/600Davacılar A.. Ç.. vd. vekili Avukat .tarafından, davalı T.. L.. aleyhine 01/12/2011 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 26/03/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacılar ve davalı vekilleri tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.2-Davacının diğer temyiz itirazlarına gelince;a)Dava, haksız fiil nedeniyle uğranılan zararın tazmini istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm taraflarca temyiz edilmiştir.Davacı vekili, 2008 yılından beri Adıyaman-Kahta arasında yol yapım ve genişletme çalışmalarının yapıldığını, bu yol yapım ve genişletme çalışması için ihaleyi alan davalı firma tarafından yol yapımında kullanmak için Çemberlitaş mevkiinden hafriyat temin edildiğini, söz konusu hafriyatın taşınması için müvekkiline ait taşınmaz yanındaki yolda yol genişletilmesi yapıldığını, asfalt yapılmadığı için de yoldan ve davalı şirkete ait kamyonların üzerinde taşınan hafriyattan kalkan toz bulutlarının müvekkilinin dut ve incir ağaçlarına zarar verdiğini, araziyi çoraklaştırdığını, bahçede bulunan bir çok ağacın kurumasına kalan ağaçların ise 2 yıldır meyve vermemesine neden olduğunu, belirterek uğranılan zararın tazminini talep etmiştir.Davalı vekili, asfalt yapımının idare tarafından yapıldığını, yapılan yolun köylüler tarafından da kullanıldığını, dayanak gösterilen bilirkişi raporlarını kabul etmediklerini beyanla davanın reddini savunmuştur.Mahkemece alınan bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Tarafların kabulünde olduğu üzere Adıyaman-Kahta arasında yol yapım ve genişletme çalışmalarının 2008 yılından itibaren yapıldığı, davacının gerek tespit isteminde gerekse dava dilekçesi isteminde 2010 ve 2011 yılı zararını talep ettiği fakat mahkemece 2010 yılı zararına ilişkin karar verilmediği görülmüştür. Davacının 2010 yılına ilişkin zararının da konusunda uzman bilirkişilere hesaplattırılarak hüküm altına alınması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.b)Yargılama giderlerinden sorumluluk başlıklı 6100 sayılı HMK 326. maddesi uyarınca yargılama giderleri aleyhinde hüküm verilen taraftan alınır. Davada iki taraftan her biri kısmen haklı çıkarsa, mahkeme, yargılama giderlerini tarafların haklılık oranına göre paylaştırır. 22/03/1976 gün ve 1/1 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı gereğince delil tespit giderleri, yargılama giderlerinden olduğundan, tespit masraflarının yargılama giderleri ile birlikte kabul ve ret oranına göre hüküm altına alınması gerekirken davacının talebine rağmen bu yönde hüküm kurulmaması doğru olmadığından kararın bu nedenlede bozulması gerekmiştir.3-Davalının diğer temyiz itirazına gelince;Davaya konu zarara neden olduğu belirtilen yol, davalı şirketin araçlarının kullanımına münhasır olmayıp, trafiğe ve ulaşıma açık köy yoludur. Bu durum gözetilerek, Borçlar Yasası'nın 43/1. maddesi gereğince, belirlenen zarardan hal ve mevkiin icabına ve kusurun ağırlığına göre uygun bir tutarda indirim yapılması gerekir. Mahkemece bu yön nazara alınmadan zararın tamamından davalı şirketin sorumlu tutulması doğru görülmemiş, uygun bir miktarda hakkaniyet indirimi yapılmak üzere kararın bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) no'lu bentte gösterilen nedenlerle davacı yararına (3) no'lu bentte gösterilen nedenle davalı yararına BOZULMASINA, tarafların diğer temyiz itirazlarının (1) no'lu bentte gösterilen nedenlerle reddine ve temyiz eden taraflardan peşin alınan harçların istekleri halinde geri verilmesine 22/05/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.