Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 8300 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 191 - Esas Yıl 2016





MAHKEMESİ :Asliye Hukuk MahkemesiDavacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 15/04/2014 gününde verilen dilekçe ile alacak istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 17/03/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. Dava, sebepsiz zenginleşmeye dayalı alacak istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalılar tarafından temyiz edilmiştir.HMK'nın 297/2. maddesi uyarınca; "hüküm sonucu kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir." Bu yön, kamu düzenine ilişkindir.Davacı, dava dilekçesinde davalı olarak donatanı gösterdiği, acentenin isminin ise donatana izafeten tebligat için gösterildiği anlaşılmaktadır. Buna rağmen mahkemece, karar başlığında davalı olarak donatanın ve acentenin adına yer verilmiş olmasına rağmen 11.538,75 TL'nin davalıdan alınarak davacıya verilmesine şeklinde hüküm kurulmuş olması infazda tereddüt oluşturur.Mahkemece, HMK'nın 297. maddesinde gösterilen kurallar gözetilmeksizin ve infazda tereddüt oluşacak şekilde hüküm tesis edilmesi doğru değildir. Bu nedenle kararın bozulması gerekmektedir.SONUÇ: Temyiz edilen kararın, yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 23/06/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.