Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 8200 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 407 - Esas Yıl 2016





MAHKEMESİ :Asliye Hukuk MahkemesiDavacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ...Bakanlığı aleyhine 24/04/2010 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 16/10/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi taraflar vekillerince süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.2-Davalının kazanç kaybına yönelik temyiz itirazlarına gelince;Dava, haksız el koymadan kaynaklanan zararın tazmini istemine ilişkindir. Mahkemece, istem kısmen kabul edilmiş; hüküm taraflarca temyiz edilmiştir.Davacı, ...Müdürlüğü tarafından yolcu taşıdığı otobüsüne kaçakçılık suçunda kullandığı iddiası ile 15/09/2004 tarihinde el konularak otoparka çekildiğini,...Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2005/902 Esas, 2006/62 Karar sayılı dava dosyasında yapılan yargılama neticesinde atılı suçtan beraatine ve aracın sahibine iadesine karar verildiğini, söz konusu kararın Yargıtay denetiminden geçerek 02/02/2010 tarihinde kesinleştiğini, aracın teslimi için kendisinden otopark ücreti istendiğini, bu nedenle dava tarihi itibariyle aracını teslim alamadığını belirterek kazanç kaybı zararının tazmini isteminde bulunmuştur.Davalı, araca kaçakçılık suçunda kullanılması nedeniyle yasa gereği el konulduğunu, kendilerine atfedilebilir bir kusur bulunmadığını belirterek, istemin reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.Mahkemece, 29/06/2015 tarihli ikinci bilirkişi raporu esas alınarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Dosyadaki bilgi ve belgelerden davacının otobüsüne el konulması nedeniyle kazanç kaybına ilişkin iki ayrı heyetten bilirkişi raporu alındığı anlaşılmaktadır. 24/12/2012 tarihli ilk raporda davacının kazanç kaybı yıllara göre brim ücret tarifesi, aylık sefer durumu ve tam yolcu kapasitesi üzerinden KDV dahil gidiş/dönüş ücretinin %15'i 28.843,93 TL net kazanç olarak hesaplanmıştır. İkinci raporda ise, ... Şöförler ve Otomobilciler Esnaf Odası Başkanlığı'nın yazısında el koyma tarihinden dava tarihine kadar 38 koltuk kapasiteli aracın sürücüsü, muavini ve yakıt giderleri dışında aylık 3.200,00 TL ortalama gelir getireceğinin belirtilmesi nedeniyle bu miktar esas alınarak el koyma tarihi 15/09/2004 ten aracın teslim alındığı 08/05/2010 tarihine kadar (dava tarihi de aşılarak) geçen 5 yıl 7 ay 23 gün için 219.520,00 TL hesaplanmıştır. Alınan raporlar arasında; gerek kazaç kaybının hesaplanması yöntemi, gerekse hesaplanan kazaç kaybı miktarları yönünden açık fark olup aralarında çelişkili bulunduğundan hükme esas alınamaz. Şu halde mahkemece; öncelikle gelir araştırması yapılarak, gerekli bilgi ve belgeler dosya içine alındıktan sonra ...Derneğinden seçilecek bir bilirkişinin de yer alacağı yeniden seçilecek uzman bilirkişi kuruluna dosya tevdi edilerek, davacının haksız el koymadan kaynaklanan kazanç kaybının çelişkiyi giderecek, açık ve denetime elverişli alınacak raporla belirlenip, sonucuna göre hüküm kurulması gerekirken eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirme ile hüküm kurulması doğru olmamış, kararın bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) sayılı bentte açıklanan nedenlerle davalı yararına BOZULMASINA, davacının tüm, davalının diğer temyiz itirazlarının ilk bentte gösterilen nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 22/06/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.