Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 7909 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 11440 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ : Sulh Hukuk MahkemesiDavacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 22/11/2011 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 29/01/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. Dava, haksız fiil nedeniyle uğranılan manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece dava reddedilmiş, karar davacı tarafından temyiz edilmiştir.Davacı, davalının kendisine hakaret ederek kemik kırığı oluşacak şekilde yaraladığını, davalının bu fiili nedeniyle ceza mahkemesi tarafından cezalandırıldığını belirterek, uğramış olduğu manevi zararının ödetilmesini istemiştir.Davalı, davanın reddedilmesi gerektiğini savunmuştur.Mahkemece, davacının maddi tazminat talep edip zararını ispatlayamadığı, eylemin karşılıklı olup tek başına davalının kusurundan kaynaklanmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.Dosya içeriğinden davalının Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2011/62 esas, 2011/383 karar sayılı ilamı ile kemik kırığı oluşacak şekilde yaralama eyleminden dolayı hapis cezası ile cezalandırılıp hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, davacının bu eylem ve hakaret nedeniyle manevi tazminat talep ettiği ve fakat mahkemenin istemi maddi tazminat olarak değerlendirip yazılı gerekçeyle reddettiği anlaşılmaktadır.818 sayılı Borçlar Kanunu’nun 47. maddesine (6098 sayılı TBK’nın 56/1. maddesine) göre bir kimsenin bedensel bütünlüğünün zedelenmesi durumunda, olayın özellikleri göz önünde tutularak, zarar görene uygun bir miktar paranın manevi tazminat olarak ödenmesine karar verilebilecektir. Somut olayda tanık anlatımı, adli rapor ve ceza dosyası kapsamı birlikte değerlendirildiğinde davalının yaralama eylemini gerçekleştirdiği anlaşılmaktadır. Anılan yasal düzenleme gözönüne alınarak uygun bir miktarda manevi tazminata karar verilmesi gerekirken davanın maddi tazminat istemi gibi değerlendirilerek reddedilmesi doğru görülmemiş, kararın bozulmasını gerektirmiştir.SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 15/06/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.