MAHKEMESİ : Urla Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 15/03/2013NUMARASI : 2011/646-2013/98Davacı A.. K.. vekili Avukat R.. G.. tarafından, davalı İ.. M.. A A. Shwaırekh aleyhine 14/12/2011 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 15/03/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.Dava, haksız fiil sonucu kişilik haklarının ihlal edilmesinden kaynaklanan manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.Davacı, davalı ile aynı sitede karşılıklı oturmakta iken, davalının evine sekiz adet güvenlik kamerası takdırdığını, davalının takdırdığı kameralarla evinin izlenerek özel hayatın gizliliğinin ihlal edildiğini, kameraları kaldırmayınca siteden taşınmak ve komşularından ayrılmak zorunda kaldığını belirterek manevi tazminat isteminde bulunmuştur.Davalı, kameraları güvenlik amacıyla takdığını, hakkında sulh ceza mahkemesinde açılan davada beraat ettiğini, davacının sürekli bu şekilde haksız suçlamalarda bulunduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.Yerel mahkemece, davalının evinin önüne kamera yerleştirmesi nedeniyle davacının bu durumdan rahatsız olup siteden taşınmak zorunda kaldığı, tanık beyanlarına göre davalının davacıya hakaret ederek kişilik haklarına saldırıda bulunduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Dosya içeriğinden ve Urla Sulh Ceza Mahkemesi'nin 2010/259 Esas, 2011/359 Karar sayılı dosyası ile, davalının özel hayatın gizliliğini ihlal etmek suçundan yargılandığı, ancak atılı suçu işlemediğinin anlaşılması nedeniyle beraatine karar verildiği, Yargıtay 4. Ceza Dairesi'nce 27/11/2013 tarihinde karara karşı yalnız itiraz yolu açık olduğu gerekçesiyle davacının temyiz talebi ile ilgili karar verilmesine yer olmadığına karar verildiği, yine Urla İlçesi İnsan Hakları İlçe İdare Kurulu Başkanlığı'nın 31/03/2010 tarihli davalının evinin etrafına takdırdığı kameraların kaldırılmasına ilişkin kararının İzmir 1. İdare Mahkemesi'nin 2010/1006 Esas, 2011/1945 Karar sayılı kararı ile, kameraların çevrede yarattığı rahatsızlığın giderilmesi için, kameraların açı ve alan sınırlamaları gibi ölçülü yaptırımlar değerlendirilmeden salt kameraların kaldırılmasına karar verildiği gerekçesiyle iptal edildiği anlaşılmaktadır. Mahkemece tanık beyanlarına göre davalının davacıya hakaret ettiği belirtilerek manevi tazminat istemi kısmen kabul edilmiş ise de; davacının özel hayatının gizliliğinin ihlal edilmediği, dava dilekçesinde hakaret edildiğinden bahsedilmeyip davalı ile yaşanan hukuki süreçlere dayanıldığı anlaşılmaktadır. Şu durumda davalının davacının özel hayatının gizliliğini ihlal etmesi eyleminin sabit olmadığı, hakaret nedeniyle de açılmış bir dava bulunmadığından davanın tümden reddi gerekirken kısmen kabulü usul ve yasaya aykırı olduğundan kararın bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın açıklanan nedenlerle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 14/05/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.