MAHKEMESİ : Ankara 12. Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 04/03/2014NUMARASI : 2013/416-2014/129Davacı A.. S.. vekili Avukat R..B.. tarafından, davalı A.. Ö.. aleyhine 10/09/2013 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 04/03/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. Dava, haksız fiil nedeniyle açılan manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı vekilince temyiz edilmiştir. Davacı vekili, mahkeme kararına rağmen, davalının müşterek çocuklarını müvekkili davacı babadan kaçırdığını, görüşmesine imkan vermediğini, yaşanan bu olaylar nedeniyle müvekkilinin büyük üzüntü ve elem duyduğunu beyanla, 10.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınmasını talep ve dava etmiştir. Davalı vekili, davacının iddialarının doğru olmadığını, o tarihte müvekkilinin yazlıkta olması nedeniyle görüşmenin gerçekleşemediğini beyanla davanın reddini savunmuştur. Mahkemece, davalı annenin mahkeme kararına rağmen bir çok kez aynı şekilde çocuğu davacı baba ile görüştürmediği gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Dosya arasındaki belgelerden, tarafların boşanmalarına ilişkin yapılan yargılama sırasında müşterek çocuk ile davacı baba arasında kişisel ilişkinin düzenlendiği, buna göre her hafta sonu davacı baba ile müşterek çocuğun görüşmesinin belirtildiği, 2009 yılı Ağustos ayında görüşemedikleri sabittir. Fakat davalı ağustos ayı boyunca yazlıkta olacağını ve yazlığın adresini bildiren ihtarnameyi 03/08/2009 tarihinde davacıya göndermiş ve bu ihtarname, davacıya 07/08/2009 tarihinde tebliğ edilmiştir. Kişisel ilişki tesisine dair kararda görüşmenin belli bir adreste yapılacağına dair hüküm bulunmamaktadır. Bu kapsamda davacının dilerse bildirilen bu adreste müşterek çocuğu görebileceği, davalının, müşterek çocuk ile davacıyı görüştürmeme kastı bulunmadığı anlaşılmaktadır.Bu nedenle davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde kısmen kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiş,bu nedenle kararın bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalının diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 08/05/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.