Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 7336 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 9723 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ : Asliye Hukuk MahkemesiDavacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 26/06/2012 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 18/06/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi taraflar vekillerince süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.2- Davalının diğer temyiz itirazına gelince;Dava, yedieminlik görevini suistimal nedeniyle tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, taraflar vekillerince temyiz edilmiştir.Davacı, mülkiyeti belediyeye ait olan kafeteryanın işletmeciliğini ihale ile aldığını, işletme süresi dolduğundan tahliye tutanağı ile liste halinde yazılı mallar tam ve sağlam olarak yediemin olan davalıya teslim edilerek işletmenin tahliye edildiğini, davalının tutanakta yazılı malların bir kısmını kendisine teslim etmediğini, malların bir kısmının yeni işletmecilere kullandırıldığını, bir kısmının ise bozulup çürüdüğünü, davalının yedieminliğin gerektirdiği özeni göstermediğini belirterek iade edilmeyen malların değerinin haksız fiil tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsilini istemiştir.Davalı, kafeteryanın kaymakamlık tarafından tahliyesi sırasında, taşınmazın maliki olan belediye'de görevli olması sebebiyle gözlemci olarak orada bulunduğunu, tahliye esnasında bir kısım malların görevli olmadığı halde kendisine yediemin olarak bırakıldığını, bazı eşyaları tutanakla davacıya teslim ettiğini, tahliyeden sonra davacıyı pek çok kez arayarak, sözlü ve yazılı olarak, dilekçede yazan diğer malları teslim almasını istediğini, ancak davacının eşyaları koyacak yeri olmadığından bahisle teslim almadığını, malları teslim etmeye hazır olduğunu, ancak tahliye tarihinden sonra geçen 5 yıllık süre içerisinde bazı eşyaların kırıldığını ve kullanılamaz hale geldiğini belirterek, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.Yerel mahkemece, alınan bilirkişi raporu doğrultusunda istemin kısmen kabulüne karar verilmiştir.Dosya içeriğine göre; davalıya yedieminlik için bir ücret takdir edilmemesi ve davacının uzun müddet mallarını teslim almamış olması da dikkate alınarak, 818 sayılı Borçlar Kanunu'nun 43.-44. (6098 sayılı TBK’nın 51.-52.) maddeleri uyarınca tazminattan bir miktar indirim yapılması gerekirken bilirkişi raporunda belirtilen miktara hükmedilmesi doğru bulunmamış ve kararın bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) numaralı bentte gösterilen nedenlerle davalı yararına BOZULMASINA, davacının tüm, davalının diğer temyiz itirazlarının (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle reddine ve davalıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 04/06/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.