Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 6784 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 11384 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ : Manisa 2. Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 04/10/2012NUMARASI : 2011/35-2012/389Davacı Ö.. A.. vekili Avukat T. B. tarafından, davalı İ.. A.. aleyhine 21/01/2011 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 04/10/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. Dava, yayın yoluyla kişilik haklarının ihlali nedeniyle manevi tazminat davasıdır. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; karar, davalı tarafından temyiz edilmiştir.Davacı, Eğitim İş Sendikası Manisa Şube Başkanı olarak görev yaptığını, Adalet ve Kalkınma Partisi Manisa İl Başkan Yardımcısı olarak görev yapan davalının 27/12/2010 tarihinde yaptığı yazılı basın açıklamasında kendisi hakkında kullandığı bir kısım ifadelerin kişilik haklarına saldırı niteliğinde olduğunu belirterek uğradığı manevi zararın ödetilmesini istemiştir.Davalı, dava konusu edilen ifadelerin hakaret niteliğinde olmadığını belirterek istemin reddini savunmuştur.Mahkemece; davalının basın açıklamasında kullandığı "utanmaz adam", "sendika ağası" gibi ifadelerin davacıyı suçlayıcı ve küçük düşürücü nitelikte olduğu ve bu sözlerle davacının kişilik hakları hukuka aykırı bir şekilde saldırıya uğradığı gerekçesi ile istemin kısmen kabulüne karar vermiştir.Dava konusu basın açıklaması bütün halinde değerlendirildiğinde; her ne kadar mahkemece, davalının sarfettiği bazı ifadelerin davacının kişilik haklarına saldırı oluşturduğu benimsenmiş ise de; davacı ve davalının konumları dikkate alındığında, davalının kişisel değer yargısı niteliğindeki bazı ifadelerinin eleştiri sınırlarını aşan küçültücü ve hakaret niteliğinde olmayıp davacının kişilik haklarına saldırı amacı taşımadığı, eleştiri sınırlarını aşmadığı anlaşılmaktadır. Yerel mahkemece, açıklanan olgular gözetilerek davacının manevi tazminata yönelik istemin tümden reddi yerine, kabulü doğru olmamış, kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarıda belirtilen nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 29/04/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.