MAHKEMESİ : Asliye Hukuk MahkemesiDavacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 22/08/2012 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 27/03/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.2- Davalının diğer temyiz itirazlarına gelince;Dava, haksız el koyma nedenine dayalı tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, istemin kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.Davacı, kendisine ait araca kaçakçılık suçunda kullanıldığı iddiası ile el konulduğunu ve ön ödeme nedeniyle aracın iadesine karar verildiğini, anılan kararın katılan idare tarafından temyizi üzerine Yargıtay ilgili dairesi tarafından onanarak kesinleştiğini, araca yaklaşık sekizbuçuk yıl el konulduğunu belirterek bu süreçte mahrum kalınan kazancın davalıdan tazmini isteminde bulunmuştur.Davalı, kanunen kaçak eşya ve maddelere idarelerince derhal el konulmasının zorunlu olduğunu beyanla, davanın reddini savunmuştur.Mahkemece, bilirkişi raporuna itibar edilerek davanın kabulüne karar verilmiştir.Dosya kapsamından; davacıya ait araca kaçakçılık suçunda kullanıldığı iddiasıyla el konulduğu, ardından Van 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 30/04/2004 tarih 2004/2 esas 2004/100 karar sayılı ilamı ile kamu davasının ön ödeme nedeniyle ortadan kaldırılmasına ve ... plaka sayılı aracın sanığa iadesine karar verildiği, yerel mahkeme kararının temyizi üzerine Yargıtay Ceza Dairesinin 16/10/2008 tarih 2005/9270 esas 2008/18999 karar sayılı ilamı ile onanarak kesinleştiği anlaşılmaktadır. Davacının, iade kararının 16/10/2008 tarihinde kesinleşmesine rağmen aradan uzunca bir zaman geçtikten sonra eldeki bu davayı açması ve olayın en başında gereken özeni göstermeyerek aracına el konulmasına sebebiyet vermesi gibi kusurları birlikte değerlendirildiğinde zararın artmasında müterafik (bölüşük) kusuru bulunduğu açıktır. Bu durumda, hükmedilecek tazminat miktarından BK. 42, 43 ve 44 (YBK52) maddeleri gereğince uygun miktarda indirim yapılarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile hüküm kurulması doğru olmamış, kararın bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) sayılı bentte açıklanan nedenlerle davalı yararına BOZULMASINA, davalının diğer temyiz itirazlarının ilk bentte açıklanan nedenlerle reddine 25/05/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.