Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 6557 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 7603 - Esas Yıl 2012





MAHKEMESİ :Asliye Hukuk MahkemesiDavacı ... (birleşen davada davalı) vekili Avukat ... tarafından, davalı ... (birleşen davada davacı) aleyhine 06/08/2007 ve 12/08/2008 gününde verilen dilekçeler ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın asıl ve birleşen dava yönünden kısmen kabulüne dair verilen 23/12/2011 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı ... vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacı-karşı davalı ...'nin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.2- Davacı-karşı davalı ...'nin diğer temyiz itirazlarına gelince; dava ve birleşen karşı dava, haksız fiil nedeni ile manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece dava ve birleşen karşı dava kısmen kabul edilmiş, hüküm, davacı- karşı davalı ... tarafından temyiz olunmuştur.Borçlar Yasası'nın 47. maddesi gereğince yargıcın, özel durumları göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği para tutarı adalete uygun olmalıdır. Takdir edilecek bu tutar, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir işlevi (fonksiyonu) olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi malvarlığı hukukuna ilişkin bir zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek tutar, var olan durumda elde edilmek istenilen doyum (tatmin) duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22/06/1966 gün ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı'nın gerekçesinde takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel durum ve koşullar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden yargıç, bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde nesnel (objektif) ölçülere göre uygun (isabetli) bir biçimde göstermelidir.Davaya konu olayda; olayın gelişim biçimi, eylemin davalı-karşı davacı ...'nun tahriki altında gerçekleşmesi ile yukarıda gösterilen ilkeler göz önünde tutulduğunda davalı-karşı davacı ... lehine takdir olunan manevi tazminat miktarı çok fazladır. Davalı-karşı davacı ... için daha alt düzeyde bir miktar manevi tazminat takdir edilmesi gerekir. Karar, açıklanan nedenle yerinde görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda (2) nolu bentte açıklanan nedenle BOZULMASINA; öteki temyiz itirazlarının (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 09/04/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.