MAHKEMESİ : Osmaniye 2. Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 25/06/2012NUMARASI : 2011/51-2012/401Davacı D.. Y.. (kendi adına asaleten H..Y..'a velayeten) vekili Avukat Z.. T.. tarafından, davalılar Z..Asansör İnşaat Mühendislik Pazarlama Sanayi Ticaret Limited Şirketi vdl. aleyhine 14/01/2011 gününde verilen dilekçe ile trafik kazasından kaynaklanan ölüm nedeniyle maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 25/06/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacılar vekili ve davalı Z..Asansör İnşaat Mühendislik Pazarlama Sanayi Ticaret Limited Şirketi tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalı Z..A.. İnşaat Mühendislik Pazarlama Sanayi Ticaret Limited Şirketi'nin tüm, davacıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.2-Davacıların diğer temyiz itirazlarına gelince; Dava, trafik kazasından kaynaklanan ölüm nedeniyle uğranılan maddi ve manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacılar ile davalılardan Z.. A..İnşaat Mühendislik Pazarlama Sanayi Ticaret Limited Şirketi tarafından temyiz edilmiştir.Davacılar, davalılardan A.. Ö..'in sevk ve idaresindeki aracın desteklerinin kullandığı motorsiklete çarpması sonucu ölümüne neden olduğunu belirterek, destekten yoksun kalma tazminatı ve manevi tazminat taleplerinde bulunmuşlardır.Davalılar, davanın reddini savunmuşlardır.Mahkemece yapılan yargılama sonucunda; kazanın meydana gelmesinde davalı sürücünün tam kusurlu olduğu belirlenerek, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Borçlar Yasası'nın 47. maddesi gereğince yargıcın, özel durumları göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği para tutarı adalete uygun olmalıdır. Takdir edilecek bu tutar, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir işlevi (fonksiyonu) olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi malvarlığı hukukuna ilişkin bir zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek tutar, var olan durumda elde edilmek istenilen doyum (tatmin) duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22/06/1966 gün ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı'nın gerekçesinde takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel durum ve koşullar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden yargıç, bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde nesnel (objektif) ölçülere göre uygun (isabetli) bir biçimde göstermelidir.Davaya konu edilen olayda; olay tarihi, kusur durumu, davacıların ölene yakınlıkları ve yukarıda belirtilen ilkeler dikkate alındığında davacılar yararına hüküm altına alınan manevi tazminat miktarları azdır. Daha üst düzeyde manevi tazminata hükmedilmesi için kararın bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) no'lu bentte açıklanan nedenlerle davacılar yararına BOZULMASINA davalı Z.. A.. İnşaat Mühendislik Pazarlama Sanayi Ticaret Limited Şirketi'nin tüm, davacıların diğer temyiz itirazlarının ise (1) no'lu bentte gösterilen nedenlerle reddine ve temyiz eden davacılardan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 21/01/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.