Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 6223 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 8320 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ :Asliye Hukuk MahkemesiDavacı .. vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 04/09/2009 gününde verilen dilekçe ile itirazın iptalinin istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 23/01/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili ve davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.Dava itirazın iptali istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, taraflarca temyiz edilmiştir.Davacı, davalı kurumun 506 sayılı Kanun'un ek 37. maddesi uyarınca hak sahiplerinin özürlü durumdaki çocuklarına rehabilitasyon eğitimi verdiğini, Genel Müdürlüğün 31/12/2002 tarih ve 929963 sayılı genel yazısı uyarınca davalı kurum hakkında yapılan inceleme sonucu uzman olmayan kişilerin eğitim verdiğinin tespit edildiğini, bu eğitimler karşılığı yersiz olarak alınan ücretlerin tahsili amacıyla icra takibi başlattıklarını ancak davalının bu takibe haksız olarak itiraz ettiğini belirterek itirazın iptali ile icra inkar tazminatına hükmedilmesini istemiştir.Davalı, 31/12/2002 tarihli yazının geçmişe dönük olarak uygulanmasının mümkün olmadığını, kendilerinin bu tarihten önce eğitim merkezini devrettiğini belirterek davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.Mahkemece benimsenen bilirkişi raporu uyarınca davanın kabulü ile itirazın iptaline karar verilmiştir.Davacının isteminin dayanağı olan 31/12/2002 tarihli genel yazının .. tarafından, düzenlemenin işlem tarihinden itibaren hüküm ifade etmesi gerekmesine karşın geriye doğru hüküm ifade edeceğinin öngörülmesi nedeniyle hukuka aykırı bulunduğu ve iptal edildiği anlaşılmaktadır. Mahkemece benimsenen bilirkişi raporunda ise 31/12/2002 tarihli genel yazı esas alınarak hesaplama yapılmıştır. Bu kapsamda .. adlı çocuk eğiticisinin girmiş olduğu seanslar karşılığı alınan ödemelerin yersiz olduğu belirtilmiştir. Ancak anılan eğitimcinin 19/06/2000 tarihli valilik onayı ile derslere girdiği görülmektedir. Davalı merkezde verilen eğitimler o tarihteki mevzuata uygun olup, eğitimci idarenin onayı dahilinde seanslara girmiştir. 31/12/2002 tarihli genel yazının da iptal edildiği ve geçmişe yönelik olarak uygulanamayacağının anlaşılması karşısında, davalının aldığı ödemelerin yersiz sayılmasına olanak yoktur. Mahkemece açıklanan olgular gözetilerek istemin reddine karar verilmesi gerekirken kabulü doğru görülmemiş kararın bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle davalı yararına BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacının temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına ve davalıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 05/05/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.