Dolandırıcılık suçundan sanık Osman'ın bozma üzerine yapılan yargılaması sonunda: Mahkumiyetine dair (Ankara Dokuzuncu Ağır Ceza Mahkemesi)'nden verilen 14.07.2005 gün ve 2004/251 Esas, 2005/105 Karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay'ca incelenmesi sanık müdafii tarafından istenilmiş olduğundan, dava evrakı C.Başsavcılığının bozma isteyen 16.05.2006 tarihli tebliğnamesi ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği görüşüldü: Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şeklide oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanık müdafiinin suçun sübut bulmadığına, hapis cezasının para cezasına çevrilmesi gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak: 1-Duruşmada hazır bulunan sanık ve müdafiine katılma talebine karşı diyecekleri sorulmadan müdahillik kararı verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK'nın 238/3. maddesine aykırı davranılması, 2-5252 sayılı Yasa'nın 9/3. maddesi uyarınca, suç tarihinde yürürlükte bulunan 765 sayılı Yasa ile sonradan yürürlüğe giren 5237 sayılı Yasa'nın ilgili tüm hükümleri olaya uygulanıp, bulunacak sonuç cezaların denetime imkan verecek şekilde karşılaştırılması yapılarak lehe yasanın tespiti gerektiği gözetilmeden ve gerekçesi de gösterilmeden, 5237 sayılı Yasa'nın uygulanması suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulması, 3-5237 sayılı TCK'nın 61. maddesi gereğince, temel cezanın tayini sırasında elde edilen haksız menfaat miktarı da gözetilerek alt sınırdan uzaklaşılması gerekirken yazılı şekilde uygulama yapılması, 4-5237 sayılı TCK'nın 61/8. maddesi uyarınca, temel adli para cezasının tayininde esas alınacak tam gün birim sayısı üzerinden artırım ve indirimler yapıldıktan sonra belirlenen sonuç gün ile bir gün karşılığı takdir edilen miktarın çarpılması suretiyle sonuç adli para cezasının tayini gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde uygulama yapılarak fazla adli para cezasına hükmolunması, 5-5237 sayılı Yasa'nın 53. maddesinin 4. fıkrası gereğince, kısa süreli hapis cezası ertelenmiş olan sanık hakkında, aynı maddenin 1. fıkrasının uygulanamayacağının gözetilmemesi, 6-5237 sayılı TCK'nın 51. maddesi uyarınca, sadece kısa süreli hapis cezasının ertelenebileceği, adli para cezasının ertelenemeyeceğinin gözetilme mesi, 7-5237 sayılı TCK'nın 51/7. maddesinin infaza ilişkin olduğunun gözetilmemesi, 8-5271 sayılı CMK'nın 230/1-a maddesi gereğince iddia ve savunmada ileri sürülen görüşler ile aynı Kanun'un 232/2-c maddesi uyarınca suçun işlendiği yer ve zaman diliminin gerekçeli kararda gösterilmemesi, 9-5271 sayılı CMK'nın 326/2. maddesi hükmüne aykırı olarak sanıkların yargılama giderlerinden müteselsilen sorumlu tutulmalarına karar verilmesi, 10-Delil niteliğinde bulunan belgelerin dosyada saklanması gerektiği gözetilmeden, adli emanette kayıtlı olan tüm eşyaların müsaderesine karar verilmesi, Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca istem gibi (BOZULMASINA), 07.02.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.