MAHKEMESİ : Salihli 2. Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 07/03/2013NUMARASI : 2012/386-2013/209 Davacılar B.. Y.. vd. vekili Avukat M. E.tarafından, davalı Z.. K.. aleyhine 11/06/2012 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 07/03/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi taraflar vekillerince süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacı B.. Y.. ile davalı Z.. K..'ın temyiz itirazları reddedilmelidir.2-Davacı Ç.. Y..'ın temyiz itirazları yönünden;Dava, kişilik haklarına haksız saldırıdan kaynaklanan tazminat istemine ilişkindir. Yerel mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, taraflar vekillerince temyiz edilmiştir.Davacılar, davalının davacı Bayram'ın eski eşi olduğunu ve davacıların evliliklerini sindiremediğini bu nedenle sürekli olarak kendilerini rahatsız edici hakaretlerde bulunduğunu iddia ederek uğranılan manevi zararın ödetilmesi isteminde bulunmuşlardır.Davalı, davanın reddini savunmuştur.Yerel mahkemece, davalının davacı Bayram'ın kullandığı telefona sesli mesaj göndererek kendisi ve davacı eşi aleyhine tehdit ve hakaret içeren beyanlarda bulunduğunun sabit olduğu, somut olaya göre hakaret ve tehdit eyleminin davalı Bayram'a ulaştığı, diğer davacıya ilişkin eylemin ise doğrudan bu davacıya ulaşmadığı gerekçesiyle açılan davanın reddine karar verilmiştir.Kişilik hakları hukuka aykırı olarak saldırıya uğrayan kimse manevi tazminata hükmedilmesini isteyebilir.Dosya kapsamından; davalı hakkında Salihli 1. Sulh Ceza Mahkemesi 2011/738-2012/23 sayılı ilamı ile hakkında davacılara hitaben kullanmış olduğu ifadelerin hakaret suçunu oluşturduğu gerekçesiyle adli para cezasına hükmedildiği ve kükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği anlaşılmaktadır. Her ne kadar ceza mahkemesi kararı kesin olmayıp hukuk hakimi yönünden bağlayıcı değil ise de davalının eylem ve beyanlarının davacı Ç.. Y..'a da yönelik olduğu ve kişilik haklarına saldırı içerdiği tartışmasızdır. Davacı Ç.. Y.. lehine uygun miktarda tazminata hükmedilmesi gerekirken davanın reddi usul ve yasaya uygun düşmemiş ve kararın bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) sayılı bentte açıklanan nedenlerle davacı Ç.. Y.. yararına BOZULMASINA, davacı B.. Y.. ile davalı Z.. K..'ın temyiz itirazlarının (1) sayılı bentte gösterilen nedenlerle reddine ve temyiz eden davacı Ç.. Y..'dan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 08/04/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.