Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 5694 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 1686 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi Davacı ... Bakanlığı adına ... Muhakemat Müdürlüğü vekili Avukat ... tarafından, davalı ... ve diğeri aleyhine 11/11/2002 gününde verilen dilekçe ile 2330 sayılı Kanun'dan kaynaklanan tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 13/09/2011 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalılar tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalı ...'nin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.2-Davalı ...'nin öteki temyiz itirazlarına gelince:Dava rücuen tazminat istemine ilişkindir. Davacı idare, davalının fiili ile yaralanan davadışı polis memuru...'ye 2330 sayılı Yasa gereğince ödediği tazminatın rücuen tahsilini talep etmektedir.Dava konusu tazminat miktarının belirlendiği ... Bakanlığı ... Müdürlüğü Nakdi Tazminat Komisyonu’nun 11.07.2002 tarihli kararında, karar tarihindeki en yüksek devlet memuru brüt aylığının (ek gösterge dahil) yüz maaş tutarının iş gücüne engel bulunan her gün için % 1 oranında hesaplanarak ödeme yapıldığı görülmektedir.Oysa zarar haksız eylemin meydana geldiği tarihte gerçekleşmiştir. Davalının sorumluluğu da bu tarihte başladığından tazminatın, haksız eylem tarihindeki miktar esas alınarak belirlenmesi gerekir.Olay tarihinden uzun bir süre sonra alınmış karar tarihindeki kıstaslara göre belirlenen tazminatın rücuen tahsiline karar verilmiş olması, usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.3-Davalı ...'nin temyiz itirazlarına gelince:Dava konusu olay sebebiyle, dosya arasında bulunan ... 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2004/145E. 2005/971K. Sayılı ceza dosyasıyla yargılanan davalılardan ... hakkında yaralama suçundan değil, görevli memura mukavemet suçundan dava açılmış ve bu suçtan ceza verilmiş; temyiz incelemesi sonucu Yargıtay 4. Ceza Dairesi tarafından davalı ... hakkında açılan kamu davası zamanaşımı nedeniyle düşürülmüştür. Aynı ceza dosyası ile yargılanan diğer davalı ...'nin ise görevli polis memuru...'ye kafa atmak suretiyle yaralamaktan dolayı ceza aldığı ve bu kararın 26.11.2008 tarihinde kesinleştiği anlaşılmıştır. Şu halde, dosya içeriğinden dava dışı polis memuru...'nin yaralanmasında davalılardan ...'nin katkısı olmadığı anlaşılmaktadır. Bu sebeple davalı ...'nin sorumluluğuna karar verilmesi doğru görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalılardan ... yararına, (3) nolu bentte gösterilen nedenlerle davalılardan ... yararına BOZULMASINA; davalı ...'nin diğer temyiz itirazlarının ilk bentte açıklanan nedenlerle reddine, bozma nedenine göre davalılardan ...'nin diğer temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 27/03/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.