Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 5641 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 6943 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ :Asliye Hukuk MahkemesiDavacı .. vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 26/11/2007 gününde verilen dilekçe ile kurum zararının tazmininin istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 26/02/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.2-Davalının diğer temyizlerine gelince;Dava, kurum zararının tazmini istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.Davacı, dava dışı banka görevlisinin zimmetine para geçirdiğini, zimmet suçundan mahkum olduğunu, davalının da zimmet döneminin bir kısmında banka müdür vekili olarak görev yaptığını, görev yaptığı döneme isabet eden zimmet miktarından, davalının, kusuruna isabet eden kısmından sorumlu olduğu iddiasıyla zararın ödetilmesini istemiştir.Davalı, müdürlük tecrübesi olmadığını, vekaleten ve çok kısa bir süre görev yaptığını, davaya konu zarardan sorumlu tutulmasının doğru olmadığını belirterek, davanın reddini savunmuştur.Mahkemece, .. dosyası kapsamı, banka disiplin kurulu kararı ve alınan bilirkişi raporu gereğince davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Dosya kapsamından, dava dışı bankada servis elemanı olarak çalışan .. döneminde zimmetine bir miktar para geçirdiği ve bu eylemi nedeniyle .. esas .. karar sayılı ilâmıyla mahkumiyetine ve zimmet miktarı olan .. TL' in tamamından sorumlu olacak, ... TL'sinden sanık ... sorumlu olacak şekilde tahsiline karar verildiği, anılan kararın Yargıtay 7. Ceza Dairesince onandığı; davalının ise, ... tarihlerinde zararın meydana geldiği banka şubesinde müdür vekili olarak görev yaptığı ve zimmet eyleminin bu dönemde tespit edildiği anlaşılmaktadır. O halde, mahkemece, davalının zimmetin gerçekleştiği dönem içinde ve kısa bir süre için vekaleten görev yapması, zimmetin de bu dönemde tespit edilerek ortaya çıkarılması gözetilerek, dava tarihinde yürürlükte bulunan 818 sayılı Borçlar Kanunu 43-44 maddeleri (TBK'un 51-52 md.leri) gereğince uygun bir miktarda indirim yapılması gerektiğinin düşünülmemesi; yine, ... kararında sözü edilen zimmet nedeniyle oluşan zarar miktarının asıl faillerden tazminine karar verildiği gözetilerek bu dosyada tahsilde tekerrüre neden olmayacak şekilde ödetilme kararı verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi de doğru değildir. Kararın bu nedenlerle bozması gerekmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda 2 no'lu bentte gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, davalının diğer temyiz itirazlarının ilk bentte gösterilen nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 26/04/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.