MAHKEMESİ :Asliye Hukuk MahkemesiDavacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 18/04/2008 gününde verilen dilekçe ile maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 18/12/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.2- Diğer temyiz itirazlarına gelince; Dava, haksız eylem nedeniyle maddi tazminat istemine ilişkindir. Yerel mahkemece istem kabul edilmiş; karar, davalı tarafından temyiz edilmiştir.Davacı vekili; davalının ekili arazisine kuşları öldürmek amacıyla zehirli buğday attığı, bu şekilde 85 adet tepeli toygar, 49 adet boğmalı toygar olmak üzere toplam 134 adet kuşun ölümüne yol açtığının tespit edilerek hakkında tutanak düzenlendiğini belirterek uğranılan zararın davalıdan tahsilini talep etmiştir.Davalı ise, davanın reddini savunmuştur.Mahkemece, istemin kabulüne karar verilerek 53.600,00 TL zararın davalıdan tahsiline karar verilmiştir.Dosya kapsamında yer alan, davalının olayla ilgili jandarmada vermiş olduğu ifadesinde; arazisinde serasının ve buğday tarlasının bulunduğunu, ......'dan aldığı ilaçla ilaçladığını, amacının etrafındaki kuşların ekine zarar vermesini önlemek olduğunu, daha sonra jandarmayla beraber tarlaya bakmaya gittiğini, bir sürü kuşun tarlanın üzerinde ölü vaziyette olduğunu gördüğünü, amacının sadece kuşların buğdaya verdiği zararı önlemek olduğunu, öldürmek olmadığını ve pişman olduğunu beyan ettiği anlaşılmaktadır.Şu durumda, davalının amacının tarlasındaki ürünleri korumak olduğu, yabani kuşları öldürmek veya avlamak kastının olmadığı, bunun yanı sıra, doğal koruma altında bulunan hayvanlar yönünden idare tarafından çiftçilerin yeterli derecede eğitimi ve bilinçlendirilmesinin yapılmadığı dikkate alınarak, hükmedilen tazminattan BK. 43 ve 44 (6098 Sayılı TBK 51. ve 52) maddeleri gereğince uygun bir miktarda hakkaniyet indirimi yapılması gerektiğinin gözetilmemesi doğru bulunmamış ve bu yön bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) sayılı bentte gösterilen nedenle davalı yararına BOZULMASINA; davalının diğer temyiz itirazlarının ilk bentte açıklanan nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 21/04/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.