Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 523 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 15220 - Esas Yıl 2012





MAHKEMESİ :Asliye Hukuk MahkemesiDavacı ... vdl. vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 23/05/2008 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 12/07/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.Dava, maddi ve manevi tazminat davasıdır. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir. Davacılar, desteklerinin davalı kurumda memur olarak çalışırken, iş yerinde kalp krizi geçirdiğini, iş yerinde doktor olmaması nedeniyle zamanında ve yeterli müdahale yapılamadığından öldüğünü belirterek, desteklerinin ölümünün gerçekleşmesinde kusurlu olan davalı kurumdan maddi ve manevi tazminat isteminde bulunmuşlardır. İstemin ileri sürülüş biçimine göre davacılar; açıkça, davalı idarenin hizmet kusuruna dayanmışlardır. Hizmet kusurundan doğan isteklerin, İdari Yargılama Usulü Yasası’nın 2/1-b maddesi gereğince, idareye karşı idari yargı yerinde açılacak tam yargı davasında ileri sürülmesi gerekir. Görev sorunu, kamu düzenine ilişkin olup açıkça veya hiç ileri sürülmese bile yargılamanın her aşamasında mahkemelerce kendiliğinden gözetilir.Yerel mahkemece açıklanan yönler gözetilerek, yargı yolu bakımından mahkemenin görevsizliği nedeniyle dava dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekirken, işin esasının incelenmiş olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacıların öteki temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 21/01/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.