Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 5073 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 9107 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ : Bakırköy 7. Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 22/01/2013NUMARASI : 2009/201-2013/22 Davacı E.. İ.. vekili Avukat Ç.. G.. tarafından, davalılar F.. Y.. vdl. aleyhine 09/07/2009 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davalı M.. K.. yönünden davanın pasif husumet ehliyeti yokluğu yönünden reddine, diğer davalılar yönünden kısmen kabulüne dair verilen 22/01/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.Dava, basın yoluyla kişilik haklarına saldırı nedeniyle uğranılan manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece dava kısmen kabul edilmiş, kararı davalılar vekili tarafından temyiz etmiştir.Davacı, "O.." adlı internet oyun sitesine üyeliğini iptal etmesi üzerine, davalı F.. Y..'ın Y.. Gazetesinin 18/05/2009 tarihli nüshasının 5. sayfasındaki Bilim ve Teknoloji isimli köşesinde "Online oyun tehlikesi" başlıklı ve aynı gazetenin 22/06/2009 tarihli nüshasında "Online oyun tehdidi sürüyor." başlıklı yazdığı gerçeğe aykırı, iftira niteliğindeki köşe yazıları ile kişilik haklarına saldırıldığını belirterek manevi tazminat istemiştir. Davalı taraf davanın reddini istemiştir. Yerel mahkemece, davalı M.. K.. aleyhine açılan davanın pasif husumet ehliyeti yokluğu nedeniyle reddine, diğer davalılar yönünden her iki yazı nedeniyle kişilik haklarının ihlal edildiği gerekçesiyle dava kısmen kabul etmiştir. Dava konusu 18/05/2009 tarihli "Online oyun tehlikesi" başlıklı ve 22/05/2009 tarihli "Online oyun tehdidi sürüyor" başlıklı köşe yazılarında, "O.." adlı internet oyun sitesine üye iken davacı tarafından üyeliği sona erdirilen davalı F.. Y..'ın yeniden üyeliğe kabul talebinin davacı tarafından kabul edilmemesi üzerine oyunla ilgili bazı uygulamaların eleştirildiği, anlaşılmaktadır. Dava konusu yazılarda eleştiri sınırlarının aşılmadığı, yazılanların ifade özgürlüğü kapsamında kaldığı, yazıların davacıyı aşağılama ve küçültme kastıyla yazılmadığı anlaşılmaktadır. Bu durumda davacının kişilik haklarına yönelik bir saldırı söz konusu değildir. Mahkemece açıklanan olgular gözetilerek, istemin tümden reddi gerekirken, yerinde olmayan yazılı gerekçe ile davalıların manevi tazminat ile sorumlu tutulmuş olmaları usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 26/03/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.