MAHKEMESİ : Çatalca 1. Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 19/07/2013NUMARASI : 2013/91-2013/366Davacı Ç.. H.. vekili Avukat R.. Ç.. tarafından, davalı H.. A.. aleyhine 09/04/2004 gününde verilen dilekçe ile maddi tazminat istenmesi üzerine yapılan yargılama sonunda; Mahkemece davanın kabulüne dair verilen 19/07/2013 günlü kararın Yargıtay’da duruşmalı olarak incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle, daha önceden belirlenen 25/03/2014 duruşma günü için yapılan tebligat üzerine temyiz eden davalı asil H.. A.. ve vekilleri Avukat R.. G.. ve H..Y.. ile karşı taraftan davacı Ç.. H.. vekili Avukat G.. Ş.. geldiler. Açık duruşmaya başlandı. Süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve hazır bulunanların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra taraflara duruşmanın bittiği bildirildi. Dosyanın görüşülmesine geçildi. Tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü. 1-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir. 2-Diğer temyiz itirazlarına gelince; Dava, Devletin hüküm ve tasarrufu altında bulunan ve ihbar olunan İstanbul İl Özel İdaresi ile davalı arasında yapılan sözleşme uyarınca dava konusu yerden çıkarılan malzeme nedeniyle tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir. Dosya kapsamından dava dilekçesinde bir yılda çıkarılabilecek kum miktarı esas alınarak ve yeniden değerlendirme oranına göre yıllar itibariyle artırım yapılarak hesaplanan kıymet takdiri kararına göre tazminat isteminde bulunulduğu, mahkemece davacı tarafından satıştan elde edilen gelirden dava ihbar olunan İl Özel İdaresine yapılan ödemelerin hüküm altına alındığı anlaşılmaktadır. Davalı ile ihbar olunan İl Özel İdaresi arasında yapılan prokollerde ocak işletmelerinden elde edilecek gelirin % 50'sinin davalıya % 50'sinin İl Özel İdaresine kalacağı şeklinde anlaşma yapılmıştır. Hükme esas alınanan bilirkişi raporunda ihbar olunan İl Özel İdareye yapılan ödemeler davacının zararı olarak hüküm altına alınmış ise de, belirlenen bu miktar içerisinde davalı tarafından yapılan çıkarma, işletme ve işçi giderleri de vardır. Şu durumda, bu gibi giderlerin belirlenen zarardan düşülmesi ve tazminat miktarının buna göre belirlenmesi gerekir. Mahkemece bu hususun gözetilmemiş olması kararın bozulmasını gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, diğer temyiz itirazlarının ilk bentte açıklanan nedenlerle reddine ve temyiz eden davalı yararına takdir olunan 1.100,00 TL duruşma avukatlık ücretinin davacıya yükletilmesine, peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 25/03/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.