Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 5021 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 5795 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ : Çifteler Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 18/12/2012NUMARASI : 2009/73-2012/161Davacı Dışişleri Bakanlığı vekili Avukat Y..D.. tarafından, davalı M.. A.. aleyhine 17/06/2009 gününde verilen dilekçe ile rücuan tazminat istenmesi üzerine yapılan yargılama sonunda; Mahkemece davanın kabulüne dair verilen 18/12/2012 günlü kararın Yargıtay’da duruşmalı olarak incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle, daha önceden belirlenen 25/03/2014 duruşma günü için yapılan tebligat üzerine temyiz eden davalı asil M.. A.. ile karşı taraftan davacı hazine vekili Avukat G.. Ş..geldi. Açık duruşmaya başlandı. Süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve hazır bulunanların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra taraflara duruşmanın bittiği bildirildi. Dosyanın görüşülmesine geçildi. Tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü.1-)Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.2-) Diğer temyiz itirazlarına gelince;Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi kararında, uzman çavuşların durumunu düzenleyen Yönetmeliğin davalının mesleki yeterliliği ve eğitimi ile hassas durumlar karşısında ödev ve sorumlulukları konusunda yetersiz olduğu, yetkili makamların mağduru emrine tabi olduğu kimselerin keyfi eylemlerinden korumak için imkanları dahilindeki her şeyi yaptıklarının söylenemeyeceği, böyle bir durumun Devletin AİHS'nin 2. maddesi bakımından sorumluluğunu gerektireceği belirtilmiştir.Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi'nce belirlenen bu olgular ve idarenin kendi kusurları da dikkate alınarak belirlenen tazminattan uygun bir miktarda hakkaniyet indirimi yapılmalıdır. Mahkemece, bu hususun gözetilmemiş olması kararın bozulmasını gerektirmiştir.SONUÇ : Temyiz edilen kararın yukarıda (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, diğer temyiz itirazlarının ilk bentte açıklanan nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 25/03/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.