Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 5006 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 5457 - Esas Yıl 2012





MAHKEMESİ :Asliye Hukuk MahkemesiDavacı ... vdl. vekili Avukat ... tarafından, davalı .... vdl. Aleyhine 27/02/2007 gününde verilen dilekçe ile trafik kazası nedeni ile ölümden dolayı uğranılan maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine yapılan yargılama sonunda; Mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen 28/06/2011 günlü kararın Yargıtay’da duruşmalı olarak incelenmesi davalı ... vekili tarafından süresi içinde istenilmekle, daha önceden belirlenen 19/03/2013 duruşma günü için yapılan tebligat üzerine temyiz eden davalı ... vekili Avukat ... geldi, karşı taraftan davacılar adına gelen olmadı. Açık duruşmaya başlandı. Süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve hazır bulunanın sözlü açıklaması dinlendikten sonra tarafa duruşmanın bittiği bildirildi. Dosyanın görüşülmesine geçildi. Tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü.1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.2-Diğer temyiz itirazlarına gelince; Dava, trafik kazası nedeni ile ölümden dolayı uğranılan maddi ve manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece istemin bir bölümü kabul edilmiş; karar, davalı ... tarafından temyiz olunmuştur. Davacılar, davalı ...’a ait araç ile davalı ...’in tek taraflı trafik kazası yaptığını ve araçta bulunan murislerinin yaşamını yitirdiğini beyanla uğradıkları maddi ve manevi zararın ödetilmesi isteminde bulunmuşlardır. Davalı ..., olay günü aracını diğer davalı ...’e ailesini ziyarete gitmesi için verdiğini, kazanın meydana gelmesinde hiçbir kusuru bulunmadığını bildirerek davanın reddini istemiştir.Mahkemece, davacılar murisinin araçta yolcu olarak bulunduğu, kazanın meydana gelişinde bölüşük kusuru bulunmadığı benimsenerek hesaplanan maddi tazminat tutarları ile takdiren manevi tazminat ödetilmesine karar verilmiştir. Davacılar murisi, davalıların maliki ve sürücüsü olduğu araca ücret karşılığı binmiş bir yolcu olmayıp sırf hatır için taşınmıştır. Hatır taşımacılığında yalnızca yolcunun yararının bulunduğu ve taşıyanın karşılıksız olarak onu taşıdığı gözetilerek Borçlar Kanunu’nun 43. maddesi gereğince zararın bir bölümünün tazminat alacaklısının üzerinde bırakılması gerekir.Mahkemece açıklanan olgular gözetilerek, belirlenen maddi ve manevi tazminat tutarlarından, olayda varlığı kabul edilen hatır taşıması nedeniyle Borçlar Kanunu'nun 43. maddesi uyarınca uygun tutarlarda indirim yapılmamış olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) sayılı bentte gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, davalı ...’ın diğer temyiz itirazlarının (1) sayılı bentte gösterilen nedenlerle reddine ve davalı ... yararına takdir olunan 990,00 TL duruşma avukatlık ücretinin davacılara yükletilmesine, temyiz eden davalıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 19/03/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.