MAHKEMESİ : Kırşehir 1. Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 06/05/2008NUMARASI : 2006/397-2008/121Davacı M.. H.. vekili Avukat O..D.. tarafından, davalı R.. D.. aleyhine 04/12/2006 gününde verilen dilekçe ile trafik kazasından kaynaklanan araç hasarının tazmini istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 06/05/2008 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili ve davalı tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.2-Davalının diğer temyiz itirazına gelince; Dava, trafik kazasından kaynaklanan araç hasarının ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm; taraflarca temyiz edilmiştir.Davacı, askerlik görevini yapan davalının, zimmetine verilen araç ile trafik kazası yaparak hasarlanmasına neden olduğunu belirterek, Hazine zararının tazminine karar verilmesini talep etmiştir. Davalı, davanın reddini savunmuştur. Mahkemece yapılan yargılama sonucunda; davalının askerlik görevini yaparken kullandığı aracın hızını, yol şartlarına göre ayarlamayıp hızla gitmesi ve ani manevra yapması nedeniyle maddi hasarlı trafik kazasına neden olduğu belirtilerek, kusuru oranında zararın tazminine karar verilmiştir. Davalı, Anayasa’nın 72. maddesi gereği, hakkı olan askerlik görevi sırasında kusuru ile zarara yol açmıştır. Hizmetin karşılığında ücret almaması ve bu hizmetin anayasal bir görev niteliğinde olması nedeniyle, tazminatın tamamından sorumlu tutulması, hakkaniyet öğesinin kapsam belirlemede dikkate alınmamış olunması sonucunu doğurur. Şu durum karşısında anılan öğe değerlendirmeye katılarak tazminattan belirli bir indirim yapılması gereklidir. Mahkemece bu yönün gözetilmemesi doğru görülmemiş, kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) sayılı bentde gösterilen nedenle davalı yararına BOZULMASINA, davacının tüm, davalının öteki temyiz itirazlarının ise (1) sayılı bentte açıklanan nedenlerle reddine ve temyiz eden davalıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 20/03/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.