MAHKEMESİ : Karacabey 1. Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 31/01/2013NUMARASI : 2007/351-2013/30Davacı M.. A.. vekili Avukat T.. Y.. tarafından, davalılar S.. D.. vdl aleyhine 19/07/2007 gününde verilen dilekçe ile haksız eylem nedeniyle maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 31/01/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili ve davalılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalıların tüm, davacının aşağıdaki bentlerin dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.2-Davacının diğer temyiz itirazlarına gelince; Dava, kasten yaralama eylemi nedeniyle uğranılan maddi ve manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Yerel Mahkemece, maddi tazminat isteminin reddine, manevi tazminat istemlerinin ise kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı ile davalılar tarafından temyiz edilmiştir.a-Davacı dava dilekçesinde ve yargılama aşamasında talebine ilişkin yaptığı açıklamalarında; davalıların sebebiyet verdiği yaralanması nedeni ile geçici süre iş ve gücünden kaldığını belirterek maddi ve manevi tazminat isteminde bulunmuştur.Davalılar ise, davanın reddedilmesi gerektiğini savunmuştur.Yerel Mahkeme; dosyaya ibraz edilmiş ya da celbi talep edilmiş geçici iş göremezlik süresine ilişkin her hangi bir sağlık kuruluşu raporunun bulunmadığı, çalışılmayan günlerin sağlık kuruluşu raporu ile ispatlanamadığı, böyle bir olgunun varlığı halinde SGK'dan geçici iş göremezlik ödeneğinin alınabileceği gerekçesiyle istem reddedilmiştir.Davacının maddi zararı yaralanma nedeniyle iş ve güçten kalma zararına ilişkin olup dava dosyasında davacının iş ve güçten kalma süresine ilişkin olarak raporu bulunmamaktadır. Bu nedenle, davacının konuya ilişkin ehil Sağlık Kuruluşu'na sevki ile yaralanması nedeniyle kaç gün iş ve güçten kalabileceğinin tespiti ile bundan sonra belirlenecek olan sürede davacının iş ve güçten kalma zararı belirlenerek hüküm altına alınması gerekirken maddi tazminatın tümden reddine karar verilmiş olması doğru değildir.b-Borçlar Yasası'nın 47. maddesi gereğince yargıcın, özel durumları göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği para tutarı adalete uygun olmalıdır. Takdir edilecek bu tutar, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir işlevi (fonksiyonu) olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi malvarlığı hukukuna ilişkin bir zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek tutar, var olan durumda elde edilmek istenilen doyum (tatmin) duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22/06/1966 gün ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı'nın gerekçesinde takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel durum ve koşullar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden yargıç, bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde nesnel (objektif) ölçülere göre uygun (isabetli) bir biçimde göstermelidir.Davaya konu olayda; olay tarihi, davacının yaralanma derecesi ile yukarıdaki ilkeler gözetildiğinde, davacı yararına hükmedilen manevi tazminat miktarları azdır. Davacı yararına daha yüksek düzeyde manevi tazminata hükmedilmek üzere karar bozulmalıdır.SONUÇ : Temyiz edilen kararın yukarıda 2 numaralı (a ve b) bentlerinde açıklanan nedenlerle davacı yararına BOZULMASINA, davalıların tüm, davacının diğer temyiz itirazlarının ilk bentte gösterilen nedenlerle reddine ve temyiz eden davacıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 19/03/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.