MAHKEMESİ : Malatya 2. Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 05/03/2013NUMARASI : 2012/359-2013/109Davacı A.. D.. vekili Avukat S.. C.. tarafından, davalılar M.. Ö.. vd aleyhine 23/08/2012 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 05/03/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir. 2-Davalıların diğer temyiz itirazlarının incelenmesinde; Dava, haksız şikayet nedeniyle uğranılan manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece istem kısmen kabul edilmiş; hüküm, davalılar tarafından temyiz edilmiştir.Davacı, bir süre yanlarında çalıştığı davalıların kendisine yönelik sahte senet düzenlediği şeklinde şikayette bulunmaları üzerine hakkında soruşturma yapıldığını, yapılan soruşturma sonucunda takipsizlik kararı verildiğini, ancak bu nedenle etrafında suçlu gibi algılandığını ve kişilik haklarının saldırıya uğradığını belirterek manevi tazminat isteminde bulunmuştur. Davalılar ise kasıtlı olarak davacıya suç isnat etmediklerini, yasal şikayet haklarını kullandıklarını belirterek davanın reddini savunmuşlardır.Davalıların davacıya yönelik iftira eylemleri nedeniyle Malatya 2. Asliye Ceza Mahkemesi'nde yapılan yargılama sonucunda davalı Y.. Ö..'in 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği; davalı M.. Ö..'in ise 6.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği anlaşılmaktadır.Mahkemece, davalılar hakkındaki ceza yargılaması da esas alınarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Kişilik hakları hukuka aykırı olarak saldırıya uğrayan kimse manevi tazminat ödetilmesini isteyebilir. Yargıç, manevi tazminatın tutarını belirlerken, saldırı oluşturan eylem ve olayın özelliği yanında tarafların kusur oranını, sıfatını, işgal ettikleri makamı ve diğer sosyal ve ekonomik durumlarını da dikkate almalıdır. Tutarın belirlenmesinde her olaya göre değişebilecek özel durum ve koşulların bulunacağı da gözetilerek takdir hakkını etkileyecek nedenleri karar yerinde nesnel (objektif) olarak göstermelidir. Çünkü yasanın takdir hakkı verdiği durumlarda yargıcın, hukuk ve adalete uygun karar vereceği Medeni Yasa'nın 4. maddesinde belirtilmiştir. Takdir edilecek bu para, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir işlevi (fonksiyonu) olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi malvarlığı hukukuna ilişkin bir zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek tutar, var olan durumda elde edilmek istenilen doyum (tatmin) duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. Davaya konu olayda, olayın oluş şekli, olay tarihi ve tarafların sıfatları ile yukarıda gösterilen ilkeler gözetildiğinde, davacı yararına hüküm altına alınan manevi tazminat miktarı fazladır. Daha alt düzeyde manevi tazminata hükmedilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda (2) sayılı bentte gösterilen nedenlerle davalılar yararına BOZULMASINA, davalıların diğer temyiz itirazlarının (1) sayılı bentte açıklanan nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 17/03/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.