MAHKEMESİ : Ankara 2. Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 05/03/2013NUMARASI : 2012/270-2013/98Davacı S.. H.. vekili Avukat K..V.. tarafından, davalılar Z.. Ş.. vd aleyhine 04/05/2012 gününde verilen dilekçe ile basın yoluyla kişilik haklarının ihlaline dayalı manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 05/03/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi taraflar vekillerince süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. Dava, basın yoluyla kişilik haklarının ihlaline dayalı manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, taraflarca temyiz edilmiştir.Davacı, Amerikan vatandaşı olduğunu ve Ankara Üniversitesinde sözleşmeli uzman olarak görev yaptığını, aynı birimde görev yaptığı bir kişiye "IWTFY" ifadesini içeren yazılı e-posta göndermek suretiyle cinsel tacizde bulunduğu iddiası ile hakkında dava açıldığını, davalının haber değeri taşımayan bu olayı haberleştirerek davacıyı kamuoyuna bu yönde bir iddia da bulunmamasına rağmen müstehcen fotograflar da gönderen biri olarak tanıttığını, haberde gerçek olmayan unsurların yer aldığını beyan ederek manevi zararının tazminini istemiştir.Davalı, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.Mahkemece, "...haberde beraat kararının Yargıtay tarafından bozulduğu kamuoyu ile paylaşılırken ve yargılama hakkında bilgi verilirken iddianamede yer almayan dava konusu olmayan müstehcen fotoğrafların da gönderildiği eklenmek suretiyle davacı hakkında var olan ithamlar dışında iddialarda..." bulunulduğu şeklindeki gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Basında yer alan bir haberin hukuka uygun olduğunun kabul edilebilmesi için haber gerçek olmalı, kamu yararı bulunmalı, toplumsal ilginin varlığı, konunun güncelliği gözetilmelidir. Haberde aranan gerçeklik ise maddi gerçeklik olmayıp olayın verildiği andaki beliriş biçimine uygunluk olarak algılanmalıdır. Dava konusu yayında küfür içerikli mesajla birlikte müstehcen fotoğrafların da ve birden fazla gönderildiği bilgisi verilmiştir. Dosya kapsamından davacı hakkında yürütülen soruşturma sırasında bilgisayarının incelendiği ve habere konu müstehcen fotoğrafların bilgisayarında bulunduğu, soruşturmayla ilgisi olmaması nedeniyle Cumhuriyet Savcılığınca imha edildiği anlaşılmaktadır. Yine, davacı tarafından dava dışı kişiye küfür içeren mesaj gönderildiği de sabittir. Müstehcen fotoğrafların davacının bilgisayarında bulunduğu ancak haberde bunların da dava dışı kişiye gönderildiği iddiası ayrıntı niteliğinde olup davacının kişilik haklarına saldırı oluşturacak nitelikte başka bir açıklama ya da anlatımda bulunulmamıştır. O halde, davacının kişilik haklarına saldırıda bulunulmadığı anlaşıldığından istemin tümden reddine karar verilmesi gerekir. Mahkemece açıklanan yönler gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulmuş olması doğru görülmediğinden kararın bozulması gerekmiştir. SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacının tüm, davalıların diğer temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına ve temyiz eden davalılardan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 12/03/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.