Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 3913 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 200 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :Sulh Hukuk MahkemesiDavacı ... temsilcisi Polis Memuru ... tarafından, davalı ... aleyhine 04/03/2008 gününde verilen dilekçe ile rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 19/10/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı temsilcisi tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. Dava, 2330 sayılı Yasa uyarınca ödenen tazminatın rücuan tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.Mahkemece, dava dışı polis memurunu yaralayan kişinin davalı olduğuna ilişkin, kesin ve inandırıcı hiç bir belge ve delil davacı tarafça dosyaya ibraz edilmediği şeklindeki gerekçe ile davanın reddine karar verilmiştir.Dosya kapsamından ve özellikle davalının yargılandığı ceza dosyasında bulunan dava dışı polis memuruna ilişkin doktor raporu, beyan ve ifadeler, görevli memura direnme suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün gerekçesi, dava dışı diğer sanığın görevli memurlara yönelik hiç bir eyleminin bulunmaması dikkate alındığında tazminat ödemesi yapılan memurun davalı tarafından yaralandığı anlaşılmaktadır. Şu halde, davalının sorumluluğunun kapsamının belirlenerek hüküm altına alınması gerekirken davanın reddine yönelik karar doğru görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA 06/03/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.