Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 378 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 17456 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ : Van 3. Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 19/06/2014NUMARASI : 2014/16-2014/248Davacı Ş.. S.. vekili Avukat Zeki tarafından, davalılar G.. M.. vd aleyhine 16/01/2014 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 19/06/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. 1-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.2-Davalıların diğer temyiz itirazlarına gelince;Dava, haksız el koyma nedenine dayalı maddi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece istemin bir bölümü kabul edilmiş, hüküm, davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.Davacı, kendisine ait küçükbaş hayvanlara kaçakçılık iddiası ile el konulduğunu yapılan yargılama sonunda beraatine ve yedieminde bulunan hayvanların iadesine karar verildiğini, buna rağmen iadenin gerçekleşmediğini ileri sürerek, bu süreçte mahrum kalınan kazancın davalılardan tazminini talep etmiştir.Davalılar ise yediemine teslim edilen hayvanların iade edilmemesinde kusurları bulunmadığını, yedieminin malları iade etmediğini savunarak davanın reddini savunmuşlardır.Mahkemece, bilirkişi raporuna itibar edilerek davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Yerel mahkemenin ilk kararı, Dairemiz 19/11/2013 tarih, 2013/14900 Esas ve 2013/18047 Karar sayılı ilamı ile; sözkonusu koyunlar davacıya teslim edilmemiş ise, el koyma tarihindeki değerleri belirlenerek davacı zararının hesaplanması ayrıca davacının bölüşük kusuru da dikkate alınarak belirlenen zarardan indirim yapılması için bozulmuştur.Yerel mahkemece, Yargıtay 4. Hukuk Dairesi bozma ilamına uyulmasına karar verilmiş, bilirkişi de ilk raporunda davaya konu hayvanların el koyma tarihindeki değerinin 27.040,00 TL olduğunu bildirmiştir. Davacı vekilinin itirazı üzerine dosyada yeniden aynı bilirkişiden ek rapor alınarak el koyma tarihi ile ceza kararının kesinleşme tarihi arasındaki zararın hesaplanması istenilmiştir. Bilirkişi 17/06/2014 tarihli raporunda Yargıtay bozma ilamı doğrultusunda el koyma tarihindeki değerinin 27.040,00 TL olarak hesaplandığını, mahkeme talebi gereği de el koyma tarihi ile ceza kararının kesinleşme tarihi arasındaki zarar miktarının 72.218,46 TL olarak hesaplandığını belirtmiştir. Mahkemede, 72.218,46 TL'yi esas alarak davacı zararını belirlemiştir.Yerel mahkeme tarafından ara kararla Yargıtay bozma ilamına uyulmasına karar verilmesine rağmen bozma ilamındaki gibi davaya konu küçükbaş hayvanların el koyma tarihindeki değerleri belirlenerek bu değer üzerinden davacının kusuru oranında indirim yapılarak davacı zararı belirlenmesi gerekirken aksi yönde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olmuş ve kararın bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) sayılı bentte gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, davalıların diğer temyiz itirazlarının (1) sayılı bentte gösterilen nedenlerle reddine 19/01/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.