Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 3699 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 7987 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ : Asliye Hukuk MahkemesiDavacı ... tarafından, davalı ... vasisi ... aleyhine 19/09/2013 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 19/02/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.Dava, haksız fiil nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.Dosya kapsamından; davalı hakkında, basit tehdit ve hakaret suçlarından, Sulh Ceza Mahkemesi’nin 2013/493 esas sayılı dosyası üzerinden kamu davası açıldığı, 29/01/2014 tarihli karar ile davalının atılı suçlardan mahkumiyetine kadar verildiği, kararın temyiz edilmekle henüz kesinleşmediği anlaşılmaktadır.Borçlar Kanunu'nun 74. maddesi gereğince hukuk hâkimi ceza mahkemesinin kararı ile bağlı değilse de; ceza mahkemesince belirlenecek maddi vakıalar hukuk hâkimi yönünden de bağlayıcıdır. Bu nedenle; Karasu Sulh Ceza Mahkemesi’nin 2013/493 Esas sayılı dosyasının kesinleşmesi beklenmeli ve sonucuna göre yapılacak değerlendirme ile birlikte iş bu dava hakkında karar verilmelidir.Mahkemece yukarıda açıklanan hususlar gözetilmeden karar verilmesi doğru bulunmamış, temyiz edilen kararın bu yönden bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Temyiz edilen kararın, yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA; bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 26/03/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.