Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 3588 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 2407 - Esas Yıl 2013
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk MahkemesiDavacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 17/03/2011 gününde verilen dilekçe ile davalının ... Siciline tescilinin istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 03/11/2011 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.Dava, 5362 sayılı Esnaf ve Sanatkârlar Meslek Kuruluşları Kanunu uyarınca, esnaf siciline tescil talebine ilişkindir. Mahkemece, istem kabul edilmiş; karar, davalı tarafından temyiz edilmiştir.Davacı, 5362 sayılı kanuna tabi olarak mesleki faaliyette bulunan davalının, davete rağmen esnaf siciline kaydını yaptırmadığını ileri sürerek, sicile resen tescilini talep etmiştir.Davalı, sicile tescil için davet almadığını, dava dilekçesinin tebliği ile durumu öğrendiğini, tescil yaptırmaya hazır olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.Mahkeme, davalının esnaf ve sanatkârlar siciline tescili gerektirecek bir mesleki faaliyette bulunduğunu belirterek, davalının sicile tesciline ve para cezası ile cezalandırılmasına karar vermiştir5362 sayılı yasanın 67/5. maddesinde; Türk Ticaret Kanunu’nun ticaret siciline ilişkin 26 ila 40. Maddelerinin, bu kanuna aykırı olmayan hükümlerinin Esnaf ve Sanatkârlar Sicil Müdürlüğü hakkında da uygulanacağı hükme bağlanmıştır. Aynı yasanın 68. Maddesinde ise mesleki faaliyette bulunabilmek için sicile kaydın mecburi olduğu belirtilmiştir. TTK’nın “Tescile Davet ve Ceza” başlığını taşıyan 35. maddesinde “Tescili mecburi olup da kanuni şekilde ve müddeti içinde tescili istenmemiş olan veya 34 üncü maddenin 3 üncü fıkrasındaki şartlara uymayan bir hususu haber alan sicil memuru, ilgilileri, tayin edeceği münasip bir müddet içinde kanuni mecburiyeti yerine getirmeye yahut o hususun tescilini gerekli kılan sebeplerin bulunmadığını ispat etmeye davet eder. Memurca bildirilen müddet içinde tescil talebinde bulunmayan ve imtina sebeplerini de bildirmeyen kimse, sicil memurunun teklifi üzerine, sicilin bulunduğu yerde ticari davalara bakmakla görevli Asliye Hukuk Mahkemesi kararıyla iki milyon liradan kırk milyon liraya kadar para cezasına mahkûm edilir.” hükmü düzenlenmiştir. Dosya kapsamından, davalının, TTK’nın 35. Maddesindeki düzenlemeye uygun olarak, kanuni mecburiyeti yerine getirmeye davet edilip edilmediği anlaşılamamaktadır. Mahkemece bu husus araştırılmalı ve sonucuna göre karar verilmelidir. Eksik inceleme ile hüküm kurulması doğru değildir. Açıklanan nedenle kararın bozulması gerekmiştir. SONUÇ; Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 28/02/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.