Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 3348 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 7323 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ : Ankara 5. Sulh Hukuk MahkemesiTARİHİ : 29/11/2012NUMARASI : 2010/2910-2012/1892Davacı İ.. K.. vekili Avukat H.O.. tarafından, davalı M.. P.. vdl. aleyhine 31/12/2010 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 29/11/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı ve davalılardan M.. P.. vekilleri tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının davalılar M.. M.. ve İleri Gazetecilik A.Ş.'ye yönelik temyiz itirazları reddedilmelidir.2-Davalı M.. P..'un temyiz itirazlarına gelince; Dava, basın yoluyla kişilik haklarına saldırı nedeniyle uğranılan manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Yerel mahkemece istemin bir bölümü kabul edilmiş; karar, davacı ve davalılardan M.. P.. tarafından temyiz olunmuştur. Davacı, 25/10/2009 tarihinde ... Gazetesi tarafından yayınlanan "Çiftçinin hakkını çalıyorlar, Açılıma değil TMO'ya bak" başlıklı haberin içeriğinde, davalı milletvekili M.. P.. tarafından ileri sürülen gerçeğe aykırı beyanların haber yapıldığını, TMO'nun son genel müdürü olduğunu, hakkındaki beyanların doğru olmadığını, davalı milletvekilinin gerçeğe aykırı beyanda bulunarak, davalı gazetenin de bu beyanları yayınlayarak kişilik haklarına saldırıda bulunduğunu ileri sürerek davalıların manevi tazminatla sorumlu tutulmalarını istemişlerdir. Davalılar, yazının basının haber verme hak ve yükümlülüğü kapsamında, basın özgürlüğü ve hukuka uygunluk sınırları içinde olduğunu, sözkonusu haberin doğru olduğunu, yayının kamuoyu bilgilendirmek amacıyla yapıldığını, güncel ve görünür gerçeğe uygun olduğunu, davanın reddini savunmuşlardır.Yerel mahkemece; diğer davalılar yönünden davanın reddine, davalı M.. P.. yönünden eleştiri sınırının aşıldığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Davaya konu olayda; davacının TMO Genel Müdürü, davalının ise muhalefet partisi milletvekili olduğu, haberin içeriğinin bir kamu kurumunun işleyişi ve yönetilişi ile ilgili olduğu, habere konu olay ile ilgili adli soruşturmaların yapıldığı, TBMM'ne soru önergelerinin verildiği, iktidar partisi tarafından bu soru önergelerinin bir kısmının cevaplandığı, haberde adı geçen kamu kurumu hakkında bir takım şikayetlerin bulunduğunun belirtildiği, ayrıca habere konu açıklamayı basına yapan davalı M.. P..'un muhalefet partisi milletvekili olup meclis çalışmaları, kamu kurumlarının işleyişi hakkında açıklama yapmasının ve toplumu bilgilendirmesinin demokratik toplum düzeninin olmazsa olmaz gereklerinden olduğu, habere konu açıklamanın bu kapsamda kaldığı, eleştiri sınırının aşılmadığı anlaşılmakla istemin tümden reddedilmesi gerekirken, yerinde olmayan gerekçe ile davalılardan M.. P..'un manevi tazminat ile sorumlu tutulmuş olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda (2) no'lu bentte gösterilen nedenle BOZULMASINA davacının temyiz itirazlarının (1) no'lu bentte gösterilen nedenlerle reddine, bozma nedenine göre davalı M.. P..'un diğer temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına ve temyiz eden davalıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 27/02/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.