Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 3303 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 4655 - Esas Yıl 2012
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi (Aile Mah. Sıfatıyla)Davacı ... vdl. vekili Avukat ... tarafından, davalı ... vdl. aleyhine 21/12/2010 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 15/11/2011 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. 1-)Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.2-) Davacıların diğer temyiz itirazlarına gelince;Dava, trafik kazasından kaynaklanan manevi tazminat istemine ilişkindir. Yerel mahkemece açılan davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.Davacılar, meydana gelen trafik kazasında vefat eden ....'ın eşi ve çocukları olduklarını beyanla, uğranılan manevi zararın davalılardan tahsilini talep etmiştir. Davalılar, davanın reddini savunmuştur.Mahkemece, davalı ...'ın olaydan önceki bir tarihte traktörünü satması için vekaletname ile bir galeriye devrettiği, bu vekalet karşılığı olaydan önce satışın gerçekleştiği ancak aracın devrinin gerçekleşmediği ve davalı ...'ın sorumluluğunun bulunmadığı gerekçesiyle bu davalı yönünden açılan davanın reddine karar verilmiştir.Davaya konu olayda, davalı ... trafik tescil kaydına göre araç sahibi olarak, 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu 3. maddesi hükmüne göre, işletendir. Aynı kanunun 85. maddesi hükmüne göre ise, bir motorlu aracın işletilmesinden doğan zarardan o aracın işleteni sorumlu olur hükmü gereği, davalı araç maliki ...'un işleten sıfatıyla tazminattan sorumlu tutulması gerekirken, hakkında açılan davanın taraf sıfatı olmadığından bahisle reddine karar verilmesi doğru bulunmamış ve kararın bozulması gerekmiştir. SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) sayılı bentte gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, davacıların diğer temyiz itirazlarının (1) sayılı bentte açıklanan nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 26/02/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.