Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 3300 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 5331 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ :Asliye Hukuk MahkemesiDavacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve diğerleri aleyhine 23/01/2014 gününde verilen dilekçe ile 6831 sayılı Kanun'a aykırılık nedeni ile maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 23/12/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. Dava, 6831 Sayılı Orman Kanunu’na muhalefet nedeniyle uğranılan maddi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, istemin kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.Davacı, 17/08/2010 tarihinde düzenlenen suç tutanağına göre davalıların orman alanından açma yaptığını belirterek uğramış olduğu maddi zararın tazminini talep etmiştir.Davalılar, dava konusu yerin babaları Hüseyin Üstün'e ait tapulu taşınmaz olduğunu orman ile ilgisinin bulunmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini istemişlerdir.Mahkemece, alınan bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Dosya kapsamından; davalılar hakkında ... Sulh Ceza Mahkemesi 2010/428 esas, 2010/437 karar sayılı dosyasında yapılan yargılama sonunda 6831 sayılı Kanun'un 93/1. maddesi uyarınca işgal ve faydalanma suçundan mahkumiyetlerine hükmedildiği, aynı Kanun'un 93/2 maddesi uyarınca da eylemin kesinleşmiş orman sınırları içinde gerçekleşmesi nedeni ile artırım uygulanarak verilen cezanın Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 31/01/2013 tarihli ilamı ile onanarak kesinleştiği, uygulanan artırım maddesinin yeniden açma sureti ile işgal ve faydalanmadan dolayı olmadığı anlaşılmaktadır.Davaya konu orman alanında davalıların açma yaptığına ve ağaç kestiğine dair haklarında kesinleşmiş bir mahkûmiyet hükmü olmadığı gibi bu hususta dosya kapsamında ispata yeter nitelikte delil de bulunmamaktadır. Ceza dosyasında yapılan keşif sonucunda; davaya konu yerde ağaç kesme ve diri örtü sökme olmadığı, davalıların açma yapmaksızın işgal ve faydalanmada bulunduğu belirlenmiştir. Şu halde; davalıların 6831 sayılı Kanun'un 114. maddesi uyarınca, ağaçlandırma giderinden sorumluluğuna karar verilemez. Açıklanan nedenlerle davanın tümden reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçeyle kısmen kabulüne karar verilmiş olması doğru değildir. Bu nedenle kararın bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalının vekalet ücretine ilişkin temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 14/03/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.