MAHKEMESİ : Bakırköy 9. Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 04/09/2014NUMARASI : 2014/414-2014/398Davacı T.. M.. vekili Avukat Nülifer tarafından, davalı A. Turizm Tekstil ve Tic. Ltd. Şti. aleyhine 15/08/2014 gününde verilen dilekçe ile itirazın iptalinin istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; mahkemenin görevsizliğine dair verilen 04/09/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. Dava, idari para cezasının tahsili istemi ile başlatılan takibe yapılan itirazın iptali istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın görev yönünden reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.Mahkemece, davalı iş yerinde 4857 sayılı İş Kanunu'nun 32. maddesi gereğince sözleşmede kararlaştırılan ücretin tam ödenmemesi nedeniyle davacı kurum tarafından davalı iş yeri için yine aynı Kanun'un 102/a maddesi gereğince idari para cezası işleminin uygulandığı, 4857 sayılı Kanun'un 108. maddesi içeriğinden ise genel hükümlere göre tahsili mümkün olan idari para cezalarının Kanun'un 101. ve 106. maddeleri uyarınca verilen idari para cezaları olduğu, dava konusu para cezasının ise 108. madde uyarınca verildiği ve 5521 sayılı Kanun'un 1. maddesinde İş Kanunu'na dayanan her türlü hak iddialarından doğan hukuk uyuşmazlıklarının çözümünde İş Mahkemelerinin görevli olduğu belirtilerek İş Mahkemelerinin görevli olduğu gerekçesi ile davanın görev yönünden reddine karar verilmiştir.4857 sayılı İş Kanunu'nun 1. maddesinin ikinci fıkrası gereğince, 4 üncü maddede ki istisnalar dışında kalan bütün işyerlerine, işverenler ile işveren vekillerine ve işçilerine, çalışma konularına bakılmaksızın bu Kanunun uygulanacağı belirtilmiştir.5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu'nun 1. maddesine göre de, İş Kanununa göre işçi sayılan kimselerle işveren veya işveren vekilleri arasında, iş akdinden veya İş Kanununa dayanan her türlü hak iddialarından doğan hukuk uyuşmazlıklarının çözüm yeri İş Mahkemeleridir. Görüldüğü üzere bir uyuşmazlığın çözümünde İş Mahkemelerinin görevli olduğundan söz edebilmek için, sorunun iş yasalarından kaynaklanmasının yanısıra, çekişme konusu olayın işçi ile işveren veya vekilleri arasında bulunması da gerekmektedir. Somut olayda davalı kurum tarafından davalı işyerine 4857 sayılı Kanun'un 32. maddesindeki sözleşmede belirtilen ücretin tam ödenmesine dair hükmüne aykırılıktan dolayı idari para cezası uygulandığı anlaşılmaktadır.4904 sayılı Türkiye İş Kurumu Kanunu'nun 20. maddesinde Kurum tarafından verilen idari para cezalarının genel esaslara göre tahsil edileceği belirlenmiştir.Şu durumda; işverenin İş Kanunu'nun 32. madde hükmüne uymamasından kaynaklanan uyuşmazlığın, gerek 4857 sayılı Kanun'un 1. maddesi gerekse 5521 sayılı Kanun'un 1. maddesi ile işçi ile işveren veya vekilleri arasında iş akdinden veya iş yasalarından kaynaklandığını kabul etmek mümkün olmadığından, İş mahkemelerinin idari para cezaları ile ilgili uyuşmazlıklara bakmak gibi yasalarda düzenlenmiş bir görevi bulunmadığı ve davacı kamu kurumu ile davalı özel hukuk tüzel kişisi olan şirket arasındaki uyuşmazlıklarda İş mahkemelerinin görevli olduğuna dair yasal düzenleme bulunmadığı anlaşıldığından, bu paraların tahsili aşamasındaki itirazın iptali davalarının genel mahkemelerde görülmesi gerekir. Açıklanan nedenle işin esası incelenerek varılacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken görevsizlik kararı verilmesi doğru görülmemiş ve kararın bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacının diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına 18/03/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.