MAHKEMESİ : İstanbul 6. Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 19/06/2012NUMARASI : 2006/160-2012/169Davacı-karşı davalı C.. A.. vekili tarafından, davalı A.. B.. vdl. aleyhine 15/06/2006 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonucunda; asıl ve karşı davanın reddine dair verilen 19/06/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı-karşı davalı C.. A.. vekili ile davalı A.. B.. vekili ve davalı-karşı davacı S.. A.. vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.1- Tarafların asıl davaya ilişkin temyiz itirazları yönünden;Asıl dava, Cumhuriyet Savcısı olan davalının hukuki sorumluluğu nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, asıl ve karşı davanın reddine karar verilmiş; hüküm, taraflarca temyiz edilmiştir.Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair 6110 Sayılı Yasa, 14/02/2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanmak suretiyle yürürlüğe girmiştir. 6110 Sayılı Yasanın 12. maddesi ile 2802 sayılı Hâkimler ve Savcılar Kanunu'na 93/A maddesi eklenmiş olup bu yasa maddesinde; “…hâkim ve savcıların bir soruşturma, kovuşturma veya davayla ilgili olarak yaptıkları işlem, yürüttükleri faaliyet veya verdikleri her türlü kararlar nedeniyle ancak Devlet aleyhine tazminat davası açılabileceği, kişisel kusur, haksız fiil veya diğer sorumluluk sebeplerine dayanılarak da olsa hâkim veya savcı aleyhine tazminat davası açılamayacağı…” öngörülmüştür. Anılan yasanın geçici 2. maddesinde ise, tazminat davasının Yargıtay ilgili hukuk dairesinde açılacağı düzenlenmiştir. 6110 Sayılı Yasanın 12. maddesi ile 2802 Sayılı Hâkimler ve Savcılar Kanunu'na eklenen 93/A maddesinde, cumhuriyet savcılarının da, hâkimlerin hukuki sorumluluğuna ilişkin kurallara tabi olduğu açıklanmıştır. Yine, yargılama aşamasında ve 01/10/2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 46. ve 47. maddelerinde ise; sadece “hâkimin hukuki sorumluluğu” düzenlenmiş olup; anılan Yasa maddelerinde “Cumhuriyet Savcısı” lafzına açıkça yer verilmemiştir. 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun; 46. maddesinde, “Hâkimlerin yargılama faaliyetinden dolayı aşağıdaki sebeplere dayanılarak Devlet aleyhine tazminat davası açılabilir…” 47. maddesinde de, “… Devlet aleyhine açılan tazminat davası, ilk derece ve bölge adliye mahkemesi hâkimlerinin fiil ve kararlarından dolayı, Yargıtay ilgili hukuk dairesinde; Yargıtay Başkan ve üyeleri ile kanunen onlarla aynı konumda olanların fiil ve kararlarından dolayı Yargıtay Hukuk Genel Kurulunda açılır ve ilk derece mahkemesi sıfatıyla görülür...” denilmektedir.Görev sorunu kamu düzenine ilişkin olup açıkça veya hiç ileri sürülmese bile yargılamanın her aşamasında mahkemelerce kendiliğinden gözetilir.(HMK 115/1)Şu durumda, anılan yasal değişiklikler dikkate alındığında, Cumhuriyet Savcısı olarak görev yapan davalı S.. A.. ile davalı A.. B.. hakkında açılan asıl davanın görüm ve çözüm yerinin Yargıtay İlgili Hukuk Dairesi olduğu gözetilerek, görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, davanın esastan incelenerek reddine karar verilmiş olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir. 2- Davalı-karşı davacı S.. A..’ın karşı davaya yönelik temyiz itirazına gelince; Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerekmiştir.SONUÇ: Temyiz edilen kararın, yukarıda (1) numaralı bentte gösterilen nedenlerle, asıl dava yönünden taraflar yararına BOZULMASINA, bozma nedenine göre tarafların asıl davaya yönelik diğer temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına, (2) numaralı bentte gösterilen nedenlerle hükmün karşı dava yönünden ONANMASINA ve aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davalı-k. davacı S.. A..'a yükletilmesine ve temyiz eden davacı-k.davalıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 15/01/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.