Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 324 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 14992 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ :Asliye Hukuk MahkemesiDavacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve diğeri aleyhine 22/12/2009 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 08/03/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi ... ve ... vekilleri tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.Dava, haksız eylem nedenine dayalı manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece istem kısmen kabul edilmiş; karar, davalılar ... ve ... tarafından temyiz edilmiştir.Davacı, hiç ilgisi olmadığı halde, davalıların kendisini ....'nın katil zanlısı olarak teşhis ettiklerini, bu sebeple sekiz gün tutuklu kaldığını, DNA analizi sonucu olayın faili olmadığının anlaşıldığını ve hakkında kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verildiğini, nişanlanmasına günler kala gerçekleşen bu olay nedeniyle katil damgası yediğini, sokağa çıkamaz hale geldiğini, manevi yönden çok sıkıntılara maruz kaldığını belirterek, herbir davalının ayrı ayrı manevi tazminata mahkum edilmelerini talep etmiştir.Davalılar, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuşlardır.Mahkemece; istem kısmen kabul edilerek; her davalı yönünden ayrı ayrı manevi tazminata hükmedilmiştir.Dosya kapsamından, ....'yı öldüren kişinin, kendisini elektrik şirketinden geliyormuş gibi tanıtarak eve girdiği ve cinayeti işlediği anlaşılmaktadır. Ceza dosyasında, bu bilgiden hareketle, tanık anlatımları doğrultusunda katil zanlısının eşkali bildirilip, elektrik şirketinden belirtilen eşkale uyan çalışanları olup olmadığı sorulmuş, şirket tarafından verilen cevapta davacının eşkale uyduğu belirtilmiştir. Bunun üzerine davacı gözaltına alınarak cam arkasından teşhis için gösterilmiş, diğer görgü tanıklarının aksine davalılar davacıyı katil zanlısı olarak teşhis etmişlerdir. Davalıların, davacıyı daha önceden tanımadıkları ve dolayısıyla aralarında herhangi bir husumet olmadığı da anlaşılmaktadır.Yukarıda anlatılanlar ışığında, davalıların davacıyı tanımadıkları ve dolayısıyla aralarında husumet olmadığı, görgü tanıklarının anlatımları doğrultusunda, dava dışı elektrik şirketince de davacının eşkale uyan çalışan olarak bildirildiği ve bunun üzerine gözaltına alındığı, davalılarca cam arkasından gösterilen beş kişi içerisinden teşhis edildiği anlaşılmaktadır. Şu durumda, katil zanlısıyla benzerliği olduğu anlaşılan davacının teşhis edilmesinde, temyiz eden davalıların kast ve kusurları olmadığının kabulü ile tazminat isteminin reddine karar verilmesi gerekirken, kısmen kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiş; hükmün, bu nedenle bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Temyiz edilen kararın, yukarıda gösterilen nedenle temyiz eden davalılar ... ve ... yararına BOZULMASINA; bozma nedenine göre temyiz eden davalıların diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 13/01/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.