MAHKEMESİ : Bingöl Sulh Hukuk MahkemesiTARİHİ : 26/12/2012NUMARASI : 2010/200-2012/455Davacı A.. B.. vekili Avukat B. Y.. tarafından, davalı M.. D.. aleyhine 26/03/2010 gününde verilen dilekçe ile maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 26/12/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi taraflar vekillerince süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.2- Davacının diğer temyiz itirazına gelince;Dava, haksız fiil nedeniyle maddi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, taraflarca temyiz edilmiştir.Dosya kapsamından, davalının sevk ve idaresindeki, davacı idareye ait cezaevi aracı ile tutuklu sevki sırasında trafik kazası yaptığı, kaza sonucunda aracın hasarlandığı, davacı idare tarafından oluşan zararın davalıdan tahsilinin istendiği anlaşılmaktadır.Adli Tıp Kurumu tarafından hazırlanan 24/08/2011 tarihli raporda; kusur durumuna göre zararın 3.139,00 TL olduğu bildirilmiş ve mahkemece bu rapor hükme esas alınarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Ancak hüküm fıkrasına, kabul edilen miktar olarak 2.139,00 TL yazılmıştır. Bu durumun maddi hata olduğu, kararın içeriğinden ve kısa karardan anlaşılmakla birlikte; miktarın hatalı yazılması infazda tereddüt doğuracağından kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.3- Davalının diğer temyiz itirazına gelince; Dosya kapsamından, davalının infaz koruma memuru olarak görev yaptığı, Bingöl Adli Yargı İlk Derece Mahkemesi Adalet Komisyonu Başkanlığı’nın 23/02/2009 gün ve 2009/32 sayılı kararı ile davalının cezaevi şoförü olarak görevlendirildiği, yani ihtiyaç sebebiyle kadrosu dışında kendisine görev verildiği ayrıca, davaya konu aracın denge sorunu olmasına rağmen şehirlerarası nakilde kullanıldığı anlaşılmaktadır. Açıklanan nedenlerle hesaplanan tazminattan, BK’nın 43-44. maddeleri uyarınca uygun miktarda hakkaniyet indirimi yapılmalıdır. Mahkemece bu hususun gözetilmemesi bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) nolu bentte gösterilen nedenlerle davacı yararına, (3) nolu bentte gösterilen nedenlerle davalı yararına BOZULMASINA, tarafların diğer temyiz itirazlarının (1) nolu bentte gösterilen nedenlerle reddine, bozma nedenine göre davalının vekâlet ücretine yönelik temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına ve temyiz eden davalıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 20/02/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.