Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 2817 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 15544 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ : Afşin 1. Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 13/06/2013NUMARASI : 2013/542-2013/598Davacı M.. A.. vekili Avukat H..A..tarafından, davalı E.Ü.A.Ş Genel Müdürlüğü aleyhine 17/05/2013 gününde verilen dilekçe ile maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 13/06/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir. 2- Diğer temyiz itirazlarına gelince; dava, haksız fiil nedeniyle uğranılan zararın tazmini istemine ilişkindir. Mahkemece dava kabul edilmiş, kararı davalı temyiz etmiştir.Davacı, Yazıbelen köyü ve Berçenek köyünde bulunan dava konusu parsellerde ekili ürünün, Afşin-Elbistan termik santralinin çevreye yaydığı zararlı gazların ve küllerin etkisi ile zarar gördüğünü, verimin düştüğünü iddia ederek uğradığı zararın ödetilmesi isteminde bulunmuştur. Davalı, termik santralin işletilmesinden dolayı çevreye herhangi bir zarar verilmediğini, resmi kurumlarca hava kalitesinin sürekli ölçüldüğünü, yönetmeliklerle belirlenen sınır değerlerin aşılmadığını, küllerin toprakla örtüldüğünü düzenli olarak nemlendirme yapıldığını, davanın reddi gerektiğini savunmuştur. Mahkemece, mahallinde yapılan tespite göre, davalının işlettiği termik santralin çevreye olumsuz etkisi nedeni ile davacının ektiği üründe verim kaybı olduğu belirlenerek istem kabul edilmiştir. Dosya arasındaki bilgi, belge ve tapu kayıtlarından, davacının dava konusu ettiği taşınmazların bir bölümü dışında diğer hiçbirinin maliki olmadığı, tapulu bulunan taşınmazların davada taraf olmayan üçüncü kişiler adına tescilli oldukları, kayıt maliklerinin davacının taşınmazları üzerinde tarım yapmasına yönelik rızaları olduğuna veya kiraladıklarına yönelik beyanlarını içerir belge de ibraz edilmediği, görülmüştür. Davacı, gayrimenkul zilyetlik belgesi adı altında Berçenek köyü ve Yazıbelen köyü muhtarlarının imzasını taşıyan belgeler ibraz etmiş, buna göre dava konusu edilen parsellerin davacının zilyetliğinde olduğu bildirilmiş ise de, köy muhtarlarının tapulu taşınmazlar için tapu kayıt maliki dışında bir başkası yararına taşınmazın zilyedi olduğuna yönelik belge düzenleme hak ve yetkisi bulunmamaktadır. Zira Türk Medeni Kanunu 683. maddesinde bir taşınmaz üzerinde kullanma, yararlanma ve tasarrufta bulunma hakkı, yalnız malike verilmiştir. Şu durumda mahkemece, dava konusu edilen taşınmazlardan, davacının malik olduğu taşınmazlar dışında kalan parseller yönünden davacının ekili ürünün kendisine ait olduğunu, hakka dayalı bir yararlanması bulunduğunu ispat edemediği gerekçesi ile davanın reddi yerine kabulü doğru olmamış, kararın bozulması gerekmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) sayılı bentte gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, davalının öteki temyiz itirazlarının (1) sayılı bentte gösterilen nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 20/02/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.