Davacı H....Belediye Başkanlığı vekili tarafından, davalı ... ve diğerleri aleyhine 4.2.2003 gününde verilen dilekçe ile rücuan tazminat tahsilinin istenmesi üzerine yapılan yargılama sonunda; mahkemece davalılardan ... hakkındaki davanın kısmen kabulüne, diğer davalılar hakkındaki davanın reddine dair verilen 14.11.2003 günlü kararın Yargıtay da duruşmalı olarak incelenmesi davalılardan ... duruşmasız, davacı vekili taraflarından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. Dava, mahkemece kararıyla mer'a olarak sınırlandırılmasına karar verilen taşınmazın, bu tarihten sonra davalıların oluşturduğu belediye encümenince verilen kararla üçüncü kişilere kiraya verilmesinden kaynaklanan zararın rücuan tazminine ilişkindir. Mahkemece, davalılardan Halil hakkındaki dava kısmen kabul edilirken, diğer davalılar yönünden reddedilmiştir. Dava konusu taşınmazlar, H Belediye Başkanlığı tarafından uzun yıllardır kullanılagelen, imar ihya ile tarım arazisi niteliğine dönüşen ve vatandaşlara bu şekilde kiraya verilen yerler olup, çok önceden kadastro sırasında da Belediye adına tesbit görmüştür. Ancak Tarım Bakanlığı bu yerlerin mer'a olduğunu belirterek tapu iptali davası açmış ve dava kabul edilerek kesinleşmiştir. Ardından 19.3.1996 tarihinde mera olarak sınırlandırma kararı tapuya tescil edilmiştir. Davalıların 31.7.1997 tarihli kiralama işlemine karşı Tarım Bakanlığı tekrar dava açmış ve alınan kira bedeli ile eski hale getirme giderinin tahsiline karar verilmiştir. Bu bedelleri ödeyen davacı Belediye, ödediği miktarları dayalılardan rücuan talep etmektedir. Yerlerin uzun süre Belediye adına tescil edilip özel mülk olarak kullanıl ması ve yıllarca davalılardan önceki yetkililerce kiraya verilmesi nedeniyle taşınmaz zaten davalıların kiralamasından önce meralık vasfını yitirmiştir. Yerlerin tekrar mer'a haline getirilmesine yönelik yapılacak masraflardan davalılar sorumlu tutulamaz. Yıllarca alınan kiralar davacı belediyenin bütçesine girmiştir. Öte yandan davalıların kiralaması nedeniyle hakkı olmayan bir parayı alıp, sonra gerçek hak sahibine geri verilmesi olayında da davacının bir zararı ve davalıların bir sorumluluğu yoktur. Şu durumda davanın reddilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile kısmen kabul edilmiş olması bozmayı gerektirmiştir. Sonuç: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle (BOZULMASINA ve temyiz eden davalıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine, 25.1.2005 gününde oybirliğiyle karar verildi.