MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 15/09/2006 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 11/11/2010 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi taraflar vekillerince süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. 1-) Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.2-) Davalının diğer temyiz itirazlarına gelince;Dava, taşınmaz tahliyesinden kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Yerel mahkemece, açılan davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.Davacı, davalıya ait taşınmazda kiracı olarak bulunduğunu, davalının açmış olduğu ihtiyaç nedeniyle tahliye davası sonucu işyerini tahliye etmek zorunda kaldığını, ardından davalının taşınmazı başkasına kiraladığını beyanla, uğranılan zararın davalıdan tahsilini talep etmiştir.Davalı, taşınmazın ihtiyaç nedeni ile tahliye edildiğini bir buçuk yıl kendisinin taşınmazı kullandığını ancak yurt dışında master programını kazanınca taşınmazı başkasına kiraya verip yurt dışına gittiğini beyanla, davanın reddini savunmuştur.Mahkemece manevi tazminat yönünden davacı talebi reddedilmiş, maddi tazminat yönünden ise açılan davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Davaya konu olayda, davalının .... 6. Sulh Hukuk Mahkemesi 2000/1305 sayılı dosyasında açmış olduğu ihtiyaç nedeniyle tahliye davasında ihtiyaç sabit görülüp davanın kabulü ile tahliyeye karar verilmiş ve karar kesinleşerek davacı tarafından 28.01.2002 tarihinde taşınmaz boşaltılarak davalıya anahtar teslimi yapılmıştır. Dosya kapsamından, taşınmazın davalı tarafından bir buçuk yıl kullanıldığı ve ardından yurt dışına master öğrencisi olarak gittiği sabittir. Davalının 6570 sayılı Gayrimenkul Kiraları Hakkında Kanunda belirlenen üç yıllık süre dolmadan belirtilen yasa 15. madde gereği taşınmazı yeniden üçüncü şahsa kiraya vermeden önce eski kiracısı olan davacıya taşınmazı yeniden kiralaması konusunda teklifte bulunması gerekirse de teklifin yapılması gereken 15.09.2003 tarihinden çok önce, 28.01.2002 tarihinde davacı vergi kaydını terkin edip emekli olarak eczacılık faaliyetini sona erdirdiğinden davalıdan böyle bir teklifin yapılmasını beklemek hayatın olağan akışına aykırıdır. Dolayısıyla, davalının taşınmazı bir başka kişiye kiralamasında yasaya aykırı bir yön bulunmadığı gibi davacının zararından da söz edilemez, bu nedenle maddi tazminat yönünden de davanın tümden reddedilmesi gerekirken kabulüne karar verilmesi doğru bulunmamış ve kararın bozulması gerekmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) sayılı bentte gösterilen nedenlerle davalı yararına BOZULMASINA, davacının tüm ve davalının diğer temyiz itirazlarının (1) sayılı bentte açıklanan nedenlerle reddine ve temyiz eden davalıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 19/02/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.