MAHKEMESİ : Kozan 1. Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 26/12/2012NUMARASI : 2011/116-2012/556Davacı T.. Ç.. vekili Avukat N.G. tarafından, davalı V.. G.. aleyhine 08/03/2011 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 26/12/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı ve davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. Dava, haksız fiil nedeniyle uğranılan zararın tazmini istemine ilişkindir. Mahkemece dava kısmen kabul edilmiş; kararı taraflar temyiz etmişlerdir. Davacı, eşinin kendisiyle evli olduğunu bilen davalının eşiyle birlikte olması nedeniyle manevi tazminat istemiştir. Yerel mahkeme, davacı ile eşi arasında görülen boşanma davasında davacı eşinin dava konusu olay nedeniyle kusurlu bulunarak tazminata mahkum olduğunu da gözeterek haksız eylemin gerçekleştiği gerekçesiyle davayı kısmen kabul etmiştir. Dosyadaki belgelerden, davacı ile eşi arasında karşılıklı boşanma davası olduğu, Kozan 1. Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi'nin 2012/346 Esas, 2012/455 Karar sayılı ilamıyla tarafların boşanmalarına karar verildiği ve davacının eşinin boşanmaya sebebiyet veren olaylarda daha ağır kusurlu kabul edildiği, tarafların temyizi üzerine Yargıtay 2. Hukuk Dairesi'nin 2012/26873 Esas, 2013/18927 Karar sayılı ilamıyla bozma kararı verildiği ve yargılamanın halen devam ettiği anlaşılmaktadır. Davacı boşanma dava konusu olaya dayandığına göre bu dosyanın kesinleşmesi ile sonucu eldeki davayı da etkileyecektir. Şu durumda bahsedilen boşanma dosyasının kesinleşmesinin beklenmesi, getirtilerek incelenmesi ve varılacak sonuca göre karar vermek gerekirken eksik incelemeye dayalı olarak verilen kararın bozulması gerekmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle davalı yararına BOZULMASINA, bozma nedenine göre tarafların diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve temyiz eden davalıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 14/01/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.